وقتی که خداوند دستور خدمت و رعایت احترام در برابر والدین به فرزندان می‌دهد خوب است کسی که همه عمر را را در رشد و تربیت فرزند خود خرج کرده است ، به او نیکی شود ، حتی خداوند در قران اجازه کوچک ترین بی احترامی را بر نمی‌تابد و می‌فرماید «حتی به والدین اف هم نگویید» [اسرا ایه 23] این ایه حتی اجازه داد زدن و بلند کردن صدا را در مقابلشان را نمی‌دهد .
اگرکسی امروز به والدین احترام کرد فردا فرزندان او نیز به او احترام می‌کنند امام صادق (علیه السلام ) در این باره می‌فرماید : «به پدران خود نيكى كنيد تا فرزندان شما نيز به اين سنّت نيكو و مقدس عمل نموده و به شما نيكى نمايند»[1] بله از همان دستی که کاشتی از همان دست درو می‌کنی .
ائمه معصومین (علیهم السلام) که الگوهای ما هستند و ما باید از سیره انها درس زندگی بگیریم ، در برخود با مادر شان نهایت احترام را داشتند در سیره امام سجاد (علیه السلام) داریم که امام هیچ وقت تنها غذا نمی‌خوردند اما با مادرش هم در یک ظرف غذا میل نمی‌کردند علتش را از امام پرسیدند ، حضرت فرمود : «می‌‏ترسم چشم مادرم در لقمه‏ ای يا قسمتی از غذا باشد و من پیش از او آن لقمه را بردارم و او ناراحت شود و من عاقّ شوم»[2] گر چه این کار گناهی نیست اما حضرات معصومین به این هم اهمیت می‌دادند که بی احترامی به والدین نکرده باشند .
اگر در دین اسلام و ایات و روایات احترام زیادی به والدین مایه خوشبختی و سعادت شمرده شده است ، فزرندان حتی گفتن ” اف “را ندارند ، در مقابل نافرمانی کردن از این دستور خداوند که از گناه کبیره هم هست؛ موجب عاق والدین می‌شوند.
خداونداین افراد را شقی و بدبخت نامیده است در قران کریم از زبان حضرت عيسى ‏(عليه السلام) مى‏خوانيم :« وَ برّاً بِوالِدَتِى‏ وَ لَم‏ يَجْعَلنِى‏ جَبَّاراً شَقِيّاً “ خداوند مرا به پدر و مادرم خوشرفتار و فرمانبردار قرار داده و متمرّد و بدبخت قرارم نداده است » [سوره مریم 32] در واقع از مضمون این ایه چنین برداشت می‌شود که اگر کسی به پدر و مادر خود بی‌احترامی کند جز بدبختی و گرفتاری نصیب او نخواهد شد در اهمیت احترام به والدین حتی اجازه صدا زدن با نام را هم نداند بلکه با کنیه و لقب (که اینها نشانه احترام هستند ) اقا عزیز و…امثال اینها صدا بزنید .
یکی از گناهانی که کیفر ان درهمین دنیا است ، بی احترامی و نافرمانی کردن نسبت به والدین است [3] رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه واله و سلم) در این باره می‌فرماید « فرزندی که والدین خودش را بزند و یا با انها بد رفتاری کند ملعون و نفرین شده است »[3] بنابراین تا زمانی که این گنجهای پر بها در قید حیات هستند قدرشان را بدانیم وبه بهترین شکل از انها نگهداری کنیم وقتی که در قید حیات نیستند تاسف نخوریم که چرا ….؟

—————————
1- بحارالأنوار، ج‏17، كتاب العشرة، ص 184
2- ابن شهراشوب، مناقب آل ابى‏طالب، ج‏4، ص 162، [اِنّك أَبرُّ الناس و لا تأكل مع اُمّك فى قصعة و هى تريد ذلك؟ فقال: أكرهُ أن تسبق يدى إلى ما سبقت اليه عينها فأكون عاقاً لها…]
3- بحار الانوار ، ج 17 ، كتاب العشرة، ص 45،
4- بحارالأنوار ، ج‏17، كتاب العشرة، ص74
5- بحارالأنوار ، ج‏17، كتاب العشرة، ص 85
مرکز نشر معارف قرآن وحدیث