خطبه ۱۳۸

«یَعطِفُ الهَوی عَلَی الهُدی، إذا عَطَفُوا الهُدی عَلَی الهَوی، و یَعطِفُ الرَّأی عَلَی القُرآنِ، إذا عَطَفُوا القرآنَ علی الرَّأی، حتَّی تَقُومَ الحَربُ بِکم عَلی ساق، بادِیاً نَواجِذُها، مَملُوءَةً أَخْلافُها، حُلْواً رَضاعُها، عَلْقَماً عاقِبَتُها»

او هوای نفس را به هدایت و رهنمود الهی بر می‌گرداند، آن هنگام که مردم هدایت الهی را به خواسته‌های نفسانی بر گردانده اند.
و آنگاه که مردم قرآن را تفسیر به رأی کنند او آراء و نظریات را به قرآن گرایش دهد.
برنامه کار و سازمان حکومت آن امام بزرگوار و موعود اسلام، همچون زمامداران جهان، متکی بر هوی و هوس، و دین سازی و زورگوئی و قوانین تحمیلی نیست؛ بلکه بر اساس رشد عقلی و پیشرفتهای علمی است، که در سایه هدایت قرآن و تعالیم عالیه اسلام و رهبری حضرتش پایه گذاری می‌شود.
همان طوریکه پیامبر عالی مقام اسلام (ص)، در پرتو قرآن و دستورات اسلام، در مدت کوتاهی روح ایمان، یکتاپرستی، نوع دوستی، عدالت، رفاه، نظم و امنیّت همه جانبه، و علم و دانش را جایگزین عقاید شرک آمیز مذاهب باطل، رذائل اخلاقی، انواع تبعیضات و تجاوزات، فقر علمی، و دیگر چیزها نموده، و سرانجام وضع نکبت بار زندگی جاهلی را از ریشه دگرگون ساخت ؛ و عالیترین راه و رسم زندگی و کسب سعادت را به مردم آموخت ؛ و درهای ثروت مادی و معنوی را بر روی آنان گشود.
و امام (ع) در فراز بعد چنین خاطر نشان می‌فرماید که:
رویدادها و حوادث بدانجا منتهی می‌شود که جنگ همه را به پا خیزاند، و همانند حیوان درنده ای که در موقع حمله دهان خود را برای دریدن شکار و بلعیدن آن، تا آخرین حد باز می‌کند به شما نیشخند زند؛ پستانهای آن از شیر پر گشته؛ مکیدن شیر آن بس شیرین است، و سرانجام بس زهرآگین.
آری، در آغاز جنگ، نوعاً غنائم جنگی و موفقیت هائی نصیب جنگجویان می‌شود؛ و به امید بهره بیشتر و پیروزی کامل جنگ به ذائقه آنها شیرین می‌آید، آنچنانکه هریک از طرفین طرح آتش بس طرف دیگر را نمی پذیرد؛ اما پایان شوم جنگ، کشتار، ویرانی، معلولین فراوان، بیماریهای روحی و جسمی، غارت اموال، تجاوز به نوامیس، و انواع بدبختی‌ها است که کام جنگ افروزان و ملل جنگ زده را تلخ می‌کند.
آری، در آغاز جنگ، نوعاً غنائم جنگی و موفقیت هائی نصیب جنگجویان می‌شود؛ و به امید بهره بیشتر و پیروزی کامل جنگ به ذائقه آنها شیرین می‌آید، آنچنانکه هریک از طرفین طرح آتش بس طرف دیگر را نمی پذیرد؛ اما پایان شوم جنگ، کشتار، ویرانی، معلولین فراوان، بیماریهای روحی و جسمی، غارت اموال، تجاوز به نوامیس، و انواع بدبختی‌ها است که کام جنگ افروزان و ملل جنگ زده را تلخ می‌کند.