#سوره_مبارکه_حاقه

 حاقه ابتدایش حق است و انتهایش حق
آن چیزی که در تمام سوره جریان دارد جریان حق است.
حقی که اگر با آن مواجهه درستی صورت گیرد سبب نجات و اگر در مقابلش طغیان و عصیان باشد سبب هلاکت است.

 سخن از قوانین حق حاکم بر عالم هستی است.
آنکه اهل یمین است به واسطه برخورد صحیح با قوانین جاری حق، بهره مند از نعمات دنیوی و اخروی الهی است.
و آنکه اهل شمال است، در مقابل قوانین حق عصیان کرده و زمینه هلاکت خود را فراهم کرده است.
باور آن که حق آن است که همه بهره مند از نعمات باشیم، زمانی حاصل می شود که علم به حقیقت این دنیا و فانی بودنش را در خود تقویت کرده باشیم.
با چنین باوری در نزد اهل یمین، مال برای همه و قسط و عدل لازمه حیات طیبه است.
و آنچه سبب خسران و نابودی اهل شمال است، خروج از اعتدال و خواستن مال برای خود است.
و این مواجهه غلط با قوانین حق حاکم بر این عالم موجب بهره مندی اهل شمال از عذاب الهی میگردد.

خدا کند، که خوب جریانات حق را شناخته و در مقابل قوانین حاکم بر عالم هستی فرمانبردار بوده و به سبب آن باور، در همه حال اهل انفاق باشیم.

#سوره-قدر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏

إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةِ الْقَدْرِ (1)
وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ (2)
لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (3)
تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ (4)
سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ (5)

به نام خداوند رحمان و رحيم

ما اين قرآن عظيم الشان را (كه رحمت واسع و حكمت جامع است) در شب قدر نازل كرديم (1).
و تو چه مى‏دانى شب قدر چيست؟ (2).
شب قدر (در مقام و مرتبه) از هزار ماه بهتر و بالاتر است (3).
در اين شب فرشتگان و روح (يعنى جبرئيل) به اذن خدا از هر فرمان (و دستور الهى و سرنوشت خلق) نازل مى‏شوند (4).
اين شب رحمت و سلامت و تهنيت است تا صبحگاه (5).

*** صوت تدبر در سوره قدر (تدریس شده توسط آقای علی سبوحی) تقدیم می گردد.

#انفاق_در_قرآن
#سوره_مبارکه_انبیا

سوره مبارکه انبیاء غفلت را به عنوان بیماری اصلی زندگی بشر معرفی می‌کند، بواسطه غفلت، انسان‌ها از توجه به عاقبت خود و حساب‌شان که دائماً به ایشان نزدیک می‌شود، اعراض نموده و با عواقب سخت و غیرقابل جبران آن روبرو می‌شوند. برای جلوگیری از این عاقبت شوم، خداوند بواسطه فرستادن انبیاء الهی و جریان ذکر، غفلت انسان‌ها را برطرف می‌نماید.

از طرف دیگر، رسالت تمامی انبیاء الهی، اقامه امت واحده توحیدی است؛ امتی که عبودیت خداوند متعال در تمامی ارکان آن موج می زند. برپایی چنین جامعه توحیدی توسط منجی عالم بشریت، حضرت اباصالح المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به تحقق می پیوندد و درنهایت صالحان، زمین را به ارث می برند.

بنابراین امام معصوم که خود پرچمدار عمل به اوامر و نواهی الهی است، با اقامه نماز و ایتاء زکات جامعه را به سمت یکپارچگی سوق می دهد. از این سو، انسان های صالح که همراستا با امام زمان خود در جهت ایجاد ذکر در جامعه و رفع شکاف های موجود حرکت می کنند، می توانند جزء بازوان توانمند امام در برپایی این اجتماع با شکوه جهانی باشند.

 

خود شناسی(انسان شناسی)

خلافت الهی انسان در زمین

وَ إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَليفَةً قالُوا أَ تَجْعَلُ فيها مَنْ يُفْسِدُ فيها وَ يَسْفِكُ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَ نُقَدِّسُ لَكَ قالَ إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون‏
آن زمان را یاد آر که  پروردگارت به فرشتگان گفت: به یقین  جانشينى در زمين قرار می دهم،گفتند: آیا موجودی را در زمین قرار می دهی که در آن به فساد و تباهی برخیزد و به ناحق خونریزی کند؟ و حال آنکه ما تو را همواره باستایشت تسبیح می گوییم و تقدیس می کنیم؟ [پروردگار] فرمود: من[از این جانشین و قرار گرفتنش در زمین] اسراری مي دانم كه شما نمي دانيد (بقره:30).

توضیح:

بی گمان قدم اول برای پیمودن مسیر کمال برای انسان، خودشناسی است؛ به این معنا که آدمی در مبدا، مقصد و چرایی خلقت خود بیندیشد و با بصیرت و شناخت کامل از ابعاد وجودیش، در مسیر رسیدن به هدف گام بردارد. خداوند آیات متعددی از قرآن را به این موضوع اختصاص داده است.

این آیه یکی از مهم ترین این آیات است که در آن سخن از خلافت انسان بر روی زمین مطرح شده است. این آیه- که از رویداد مهم خلقت انسان حکایت می کند- هدف از آفرینش انسان را خلافت و جانشینی خدا بر روی زمین می داند. این بدان معناست که آدمی باید آیت و مظهر صفات خداوندی باشد.

حدیث:

 امام علی علیه السلام: « بتقوی الله أُمرتم و للاحسان و الطاعة خلقتم؛ شما به پروای از خدا فرمان یافته و برای نیکوکاری و فرمانبرداری[ از خدا] آفریده شده اید».

سوره مبارکه#دخان

# شب-قدر

«إِنَّا أَنْزَلْناهُ في‏ لَيْلَةٍ مُبارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرين؛ ما آن را در شبى مبارك نازل كرديم، چون از آغاز خلقت همواره سنت ما بر انذار خلق جريان داشته است »

خزینه همه چیز نزد خداست؛ «وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُوم؛ هيچ چيز نيست مگر آنكه نزد ما خزينه‏ هاى آنست و ما نازلش نمى‏ كنيم مگر به اندازه معين».

شب قدر شبی است که بر اساس مصلحتی که نسبت به هرکس، نسبت به هستی، نسبت به اجتماع وجود دارد، قدری، ظرفیتی، اندازه ای اعطا می شود، بعد هم در طول سال به سمت آن هدایت می شویم «الذی قدر فهدی». یعنی آن شب که می دهند نه اینکه آن شب بالفعل است؛ مثلا اگر بناست خداوند به کسی فرزندی بدهد، این فرزند زمینه اش یعنی اصل امضایش امشب(شب قدر) می شود و عملا این در طول سال اتفاق می افتد.

پس شب قدر شبی از جنس ایجاد ظرفیت است و به همین دلیل است که در این آیه «إنا أنزلناه فی لیلة مبارکة»، تعبیر مبارک آمده، یعنی ماندگار، این شب،شب ارزاق ماندگار است. به عبارت دیگر شب ریل گذاری است؛ شما ریلی را تنظیم می کنید که زندگی بر این اساس حرکت کند، این ظرفیت طولانی مدتی دارد که در خود سوره قدر فرمود:« لیلة القدر خیر من الف شهر»، یعنی ظرفیت این شب به گونه ای است که می تواند تا هزار ماه خیر را متوجه انسان بکند و ظرفیت را به او بدهد یعنی یک عمر، هشتاد سال.

پس شب قدر را باید خیلی قدر شناسی کرد، شب بسیار با ارزشی در زندگی بشر است. می فرماید: « إنا أنزلناه فی لیلة مبارکة»؛ یکی از ظرفیت هایی که بایستی در زندگی بشر اضافه می شد، قرآن است.قرآن آمد تا درزندگی بشر تحولی ایجاد کند، نزول قرآن از جنس قدر و ایجاد ظرفیت است.ما با نزول قرآن خواستیم هشدار بدهیم، بشر را با انذار  و بیدار کنیم، رویه ما چنین بود و انبیاء و کتاب های دیگری نیز فرستادیم تا کارشان انذار بشر باشد،چون نمی خواهیم بشر به خواب برود.