#سوره_مبارکه_حاقه

 حاقه ابتدایش حق است و انتهایش حق
آن چیزی که در تمام سوره جریان دارد جریان حق است.
حقی که اگر با آن مواجهه درستی صورت گیرد سبب نجات و اگر در مقابلش طغیان و عصیان باشد سبب هلاکت است.

 سخن از قوانین حق حاکم بر عالم هستی است.
آنکه اهل یمین است به واسطه برخورد صحیح با قوانین جاری حق، بهره مند از نعمات دنیوی و اخروی الهی است.
و آنکه اهل شمال است، در مقابل قوانین حق عصیان کرده و زمینه هلاکت خود را فراهم کرده است.
باور آن که حق آن است که همه بهره مند از نعمات باشیم، زمانی حاصل می شود که علم به حقیقت این دنیا و فانی بودنش را در خود تقویت کرده باشیم.
با چنین باوری در نزد اهل یمین، مال برای همه و قسط و عدل لازمه حیات طیبه است.
و آنچه سبب خسران و نابودی اهل شمال است، خروج از اعتدال و خواستن مال برای خود است.
و این مواجهه غلط با قوانین حق حاکم بر این عالم موجب بهره مندی اهل شمال از عذاب الهی میگردد.

خدا کند، که خوب جریانات حق را شناخته و در مقابل قوانین حاکم بر عالم هستی فرمانبردار بوده و به سبب آن باور، در همه حال اهل انفاق باشیم.