تعريف حافظه از قرن ها پيش مد نظر بوده است.قديمي ترين آن به ديدگاه افلاطون بر مي گردد. او حافظه را به قفس پرندگان تشبيه كرده است؛ ورود پرنده جديد به قفس به مثابه ورود اطلاعات جديد در حافظه است. گرفتن يك پرنده از قفس همانند به ياد آوردن اطلاعات جديد از حافظه است. جدا از دو مرحله ورود و خروج، مرحله مياني وجود دارد كه پرنده در قفس نگهداري مي شود. اين مرحله همانند حفظ اطلاعات در حافظه است. هرچند تبيين افلاطون از حافظه ساده به نظر مي آيد، اما در واقع به سه مرحله حافظه اشاره دارد. همچنانكه در ورود، نگهداري و گرفتن پرنده در قفس احتمال خطا وجود دارد، در حافظه هم چنين خطايي ممكن است رخ دهد(آيزنك و كين،2000).

تعريف حافظه به تشبيه هايي همچون تشبيه فوق را اصطلاحا تعريف با كمك استعاره مي گويند. در روان شناسي جديد هم از اين قبيل استعاره پردازي ها وجود دارد.

ادامه دارد…