حضرت علامه جوادی آملی حفظه الله تعالی:

انسان همين كه مستقل شد و خانواده تشكيل داد ارتباط عاطفي‌اش از پدر و مادر كم مي‌شود به فكر پدر و مادر نيست براي اينكه پدر و مادر آن فروغ را از دست مي‌دهند دوران كهنسالی و نگهداري آنها زحمت دارد و خود انسان الآن احساس استقلال مي‌كند، اين دو جهت باعث مي‌شود كه انسان در دوران كهولت و در دوران سالمندي كه خانواده تشكيل داد خيلي مقدم پدر و مادر را گرامي ندارد. نه پدر و مادر در دوران كهنسالي جاذبه دارند، نه انسان احساس نياز مي‌كند امّا انسان نسبت به #اولاد خود اين جاذبه را احساس مي‌كند هم به قدرت آنها مي‌بالد و فخر مي‌كند و هم به اميد اين‌كه اينها در دوران آينده به فكر او باشند بهتر اينها را مي‌نوازد، لذا انسان مرتب و مكرّر به فكر فرزندان هست؛ لذا قرآن كريم هم پشت سر هم اين خطر را هشدار مي‌دهد كه مواظب باشيد براي فرزندانتان، دينتان هدر نرود وگرنه تشكيل خانواده و اصول خانواده، تنها به پدر و مادر و ارحام نيست، بالاخره به فرزندان هم هست، ولي شما در همه اين آياتي كه بعضي از نمونه‌هايش در بحث ديروز قرائت شد ملاحظه فرموديد، احسان به پدر و مادر را ذكر مي‌كند احسان به ارحام و أقربين را ذكر مي‌كند، امّا نمي‌فرمايد كه خدا شما را امر مي‌كند كه به فرزندانتان احسان كنيد.

احترامي كه فرزند براي پدر و مادر قائل است نه براي اين‌كه اينها والدند، براي اين است كه اينها مربيّند.
هرپدري كه تربيتش نسبت به فرزندش بيشتر باشد حق بيشتري دارد و هر پدري كه تربيتش نسبت به فرزند كمتر باشد حق كمتري دارد، محور آن احترام، تربيت است و نه توليد.
قهراً به پدر و مادر هم قرآن كريم خط نشان مي‌دهد كه اگر بخواهيد از اين دعاي فرزندان برخوردار باشيد در تربيت فرزند بكوشيد اين توليد كار حيوانات هم هست، كاري كنيد كه مربّي باشيد نه تنها والد.

دروس_تفسیر_سوره_بقره