حضرت علامه جوادی آملی حفظه الله تعالی:

اصراري كه خداي سبحان دارد در بين همهٴ اين امور ياد شده، انسان را به پدر و مادر بيشتر سفارش مي‌كند نسبت به زن و نسبت به فرزندان اينقدر سفارش نمي‌كند، نمي‌گويد: به فرزندانتان احسان كنيد، نمي‌گويد: به همسرتان احسان كنيد،

يك دستور كلي مي‌دهند كه فرمود: ﴿وعاشروهنّ بالمعروف﴾ ﴿وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾ و امثال ذلك، از حقوق متقابل زن و شوهر مطرح مي‌كند، امّا اينكه فرمود: ﴿وعاشروهنّ بالمعروف﴾ اين غير از آن است كه مستقيماً بگويد كه به زنها احسان كنيد يا مستقيماً بگويد به أولادتان احسان كنيد، زيرا خداي سبحان آن مقدار لازمي كه براي حمايت و عنايت فرزند باشد به پدر و مادر داد، عنايتي كه خداي سبحان به انسان درباره فرزندانش داد كم نيست ولي پشت سر هم با آيات بازدارنده اين عنايت و حمايت را مهار مي‌كند، تعديل مي‌كند، پشت سر هم تذكر مي‌دهد كه بدانيد كه بعضي از زنها دشمن شمايند، بدانيد بعضي از فرزندان، دشمن شمايند، بدانيد فرزندان فتنه و آزمايشند، بدانيد براي فرزندان نبايد دينتان را هدر بدهيد و مانند آن.
خطري كه متوجه انسان مي‌شود اين براي است كه دينش را برای زن و فرزند مي‌بازد و اين خطر را قرآن پيش‌بيني كرده است و مرتب گوشزد مي‌كند گاهي مي‌فرمايد: زن و فرزند فتنه و امتحان‌اند، گاهي از اين بالاتر مي‌فرمايد: زن و فرزند دشمنند، امّا دربارهٴ پدر و مادر نفرمود كه پدر و مادر دشمنند.

دروس_تفسیر_سوره_بقره