#سوره_مومنون

حَتَّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99)
لَعَلِّي أَعْمَلُ صالِحاً فيما تَرَكْتُ كَلاَّ إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُون‏(100)

[دشمنان حق از دشمنی خود باز نمی ایستند] تا زمانی که یکی از آنان را مرگ در رسد، می گوید: ای پروردگار من مرا[برای جبران گناهان و تقصیرهایی که از من سر زده به دنیا] بازگردان؛

امید است[در برابر] آنچه[ از عمر،مال و ثروت در دنیا] واگذاشته ام کار شایسته ای انجام دهم،[به او می گویند:] چنین نیست[که می گویی] بدون تردید این سخنی بی فایده است که او گوینده آن است،و پیش رویشان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.

توضیح:

پس از مرگ انسان وارد عالم برزخ می شود. کافران در برزخ عذاب شده و منتظر مجازات سخت قیامت هستند و مومنان پاداش و رحمت خداوندی را مشاهده می کنند. شواهد نقلی فراوانی در قرآن و روایات بر وجود عالم برزخ وجود دارد. در قرآن-علاوه بر آیه فوق- می توان به آیات 169 آل عمران،46 غافر، 26 یس و …اشاره کرد.

دلالت آیه فوق بر عالم برزخ روشن است؛ زیرا در رد خواسته ی بازگشت کافران، آنان را چنین توصیف می کند که تا روز قیامت در برزخ به سر می برند.

حدیث: امام صادق علیه السلام: « والله اتخوف علیکم فی البرزخ و هو القبر منذ حین موته إلی یوم القیامة: به خدا سوگند! از برزخ بر شما می ترسم و برزخ از زمان قبر هنگام مرگ تا روز قیامت است».