معاد

آرامش مومنان هنگام مرگ

«الَّذينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ طَيِّبينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمْ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ »

آنان در حالی که[از آلودگی های عملی و اخلاقی] پاک و پاکیزه اند، فرشتگان جانشان را می گیرند، به آنان می گویند:سلام بر شما،[اکنون] به پاداش آنچه همواره انجام می دادید، به بهشت درآیید.(نحل:32)

توضیح:

مرگ در نظر کافر، خروج از باغ پر نعمت و زیبا به زندان سخت و تاریک است، ولی در نظر مومن ورود به بهشت پرنعمت و خارج شدن از زندان تنگدنیاست. مومنان با مشاهده ی فرشته ی مرگ شادمان و مسرور می شوند واز رسیدن لحظه موعود ملاقات وعده ی پروردگار در اشتیاقی وصف ناشدنی فرو می روند. فرشتگان الهی به آنان بشارت می دهند که سلام و امنیت بر شما باد؛ جانهایشان را با احترام و تکریم قبض روح  کرده و موهبت های بی نظیر خداوندی را نثارشان می کنند. گفتنی است مرگ برای مومنان گناهکار نیز دارای سختی و شدت می باشد که این به جهت تطهیر آنان از آلودگی ها و ورود به عالم دیگر است.

حدیث:

پیامبر اکرم صل الله علیه و آله: « إن ملک الموت لیقف من المومن عند موته موقف العبد الذلیل من المولی: هنگام جان دادن مومن، فرشته مرگ در برابر او چون بنده ی ذلیل در برابر مولایش است».