حضرت علامه جوادی آملی حفظه الله تعالی:

فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِمَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِل فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّهِ عَلَي الْكَاذِبِينَ ﴿61﴾ آل عمران

آيات قرآن كريم را كه ملاحظه مي‌فرماييد مي‌بينيد در خيلي از موارد اين كلمه نسا به معناي دخترهاست در مقابل پسرها.
حشمتاً انسان تا آنجا كه ممكن است سعي مي‌كند لفظي به كار برد كه حيثيت #عفاف محفوظ بماند؛ نمي‌فرمايد ما پسرانمان و دخترانمان را مي‌آوريم مي‌فرمايد پسران و زنان را مي‌آوريم.
زن در مقابل شوهر نيست، نسا به معناي ازواج نيست كه در مقابل شوهرها باشد؛ نسا در مقابل رجال است آن‌گاه عندالتطبيق معلوم مي‌شود كه مراد دختر است.

 در اين آيه مباهله چون ابناء آمده، چون نسا يعني دخترها آمده منظور از اين انفس نزديك‌تر از پسر و نزديك‌تر از دختر است.

اين ﴿أَنْفُسَنَا﴾ نشان مي‌دهد كه آن ﴿أَبْنَاءَنَا﴾ در عين حال كه جزء اعزّ بستگان حضرت رسول است در حدّ نفس نيست و فاطمه زهرا(صلوات الله عليها) در عين حال كه جزء عزيزترين افراد به حضرت است در حدّ نفس نيست لذا همه آنها در برابر حضرت امير خاضع‌اند.

 برگرفته از دروس تفسیر سوره آل عمران