نامزد ریاست جمهوری باید دشمن شناس و دشمن ستیز باشد
یکی از مهم ترین شرایط شخص کاندید این است که وی در گام اول دوست و دشمن خویش را بشناسد و مرز بین آن را درست درک کرده باشد و در گام دوم، در مقابل دشمن، رفتار زیرکانه و در مقابل دوستان رفتار ملاطفت آمیز از خود نشان دهد.
این امر بدیهی است که اگر شخصی دشمن خود را به خوبی نشناخته باشد، و با او همچون دوست رفتار نماید، دیگر نباید به بقاء آن شخص امیدی داشت.
چنانچه امیر مؤمنان علی (علیه السلام) در كلام خود در این باره می فرمایند: «من نام عن عدوه انبهته المكاید. كسی كه در برابر دشمنش به خواب رود (از او غافل بماند) حیله های (غافلگیرانه دشمن) او را از خواب بیدار می كند)»
غررالحكم ج5 ص344
«از دیگر معیارهای مهم علی (علیه السلام) در انتخاب کارگزاران توجه ایشان به سابقه فردی آنان بود و در این زمینه کمال دقت را مبذول می داشت. از این رو، مغیره بن شعبه در همان روز نخست خلافت، خدمت امام رسید و پرسید: با معاویه چه خواهی کرد؟ فرمود: او را برکنار می کنم، چون او را شایسته حکومت بر مسلمانان نمی دانم.»
شمیم یاس - مرداد 1385، شماره 41 - معیارهای انتخاب کارگزاران در سیره سیاسی امام علی (علیه السلام)
منبع:پایگاه جامع تبلیغ
در انتخابات به چه کسی میتوانیم اعتماد کنیم؟
در دین اسلام دو نشانه برای معتمد بودن افراد ذکر شده است؛ ?راستگویی ?و امانت! خدا هم برای انتخاب پیامبران به همین دو ویژگی توجّه کرده است.
امام صادق(ع) میفرمایند: خداى عزّ و جلّ هيچ پيامبرى را نفرستاد، مگر با راستگويى، و برگرداندن امانت به نيكوكار و يا بدكار.
باید نگاه کرد که چه کسی به راحتی دروغ میگوید و چه کسی راستگوتر است؟ راستگویی، ملاک مهمّی برای اعتماد است.
قطعاً کسانی که نامزد ریاست جمهوری میشوند مسئولیّتهای قبلی داشتهاند.
باید دقّت کرد و دید که در مسئولیّتهای پیشین خود، از اموری که به آنها سپرده شده به خوبی مواظبت کردهاند و تحویل به مسئول بعدی دادهاند یا خیر؟
الكافي، ج2، ص104.
راهکار برای رهایی از انتخاب غلط
اهل جهنم، گوش به فرمان نبودن و عدم تفکر و تعقل را سبب جهنمی شدن خویش معرفی میکنند. این مطلب در آیه 10 سوره ملک مطرح شده است. ولی همین کارها میتواند دنیا را هم به هم بریزد و دنیا را نیز تبدیل به جهنم کند. این خاصیت انحراف و انتخاب غلط است.
با بررسی اتفاقات بعد از ریاست جمهوری بنی صدر به خوبی میتوانیم شاهدی بر مدعای خود داشته باشیم.
آن انتخاب بود که چرخ انقلاب را با چالشی بزرگ روبرو ساخت و با خیانتها و سهل انگاریها، ماشین جنگی دشمن را تا کیلومترها وارد این مرز و بوم کرد. خون بسیاری از شهیدان بر اثر بی کفایتی بنی صدر ریخته شد و دولت دو ساله او ضربات سنگینی به نظام نوپا و مقدس جمهوری اسلامی وارد کرد.
همان روزهای انتخابات، حزب جمهوری اسلامی با حضور اهالی بصیرتی چون حضرت آیت الله خامنهای(مدظله) و شهید بهشتی(قدسسره) گزینه دیگری را مطرح کرده بودند. باید از گذشته درس گرفت و آگاه از هزینه بالای انحراف در انتخابها بود.
کاندیدای ریاست جمهوری باید درک روشنی از نقاط اصلی چالش انقلاب اسلامی و دشمنان داشته باشد...
مظاهر غربی در جامعه ما، درونجوش نیست، بلکه بُرونجوش است؛ یعنی از بیرون به ما تحمیل میشود…
کاندیدای ریاست جمهوری باید درک روشنی از نقاط اصلی چالش انقلاب اسلامی و دشمنان داشته باشد…
«برخي خيال ميکنند انقلاب اسلامي در خلأ پيش ميرود و لذا متوقع هستند که هيچ مقاومتي در مقابل اين انقلاب صورت نگيرد و آن مقاومت، بازتابها و هزينههايي در داخل کشور ما نداشته باشد! و لذا هرگاه بازتابي از جريان نظام جهاني در درون نظام ما ميبينند، آن را علامت شکست ما تلقي ميکنند!
اينگونه نيست.
ما با مستکبريني ميجنگيم که اکثر مناشئ و سنگرهاي کليدي قدرت در جهان را در دست دارند و با تمام وجود براي پيشبرد و جهاني سازي انديشه و تفکر خودش در لايههاي مختلف حيات اجتماعي جهاني برنامهريزي ميکنند. بنابراين وقتي در اين فضا پيش ميرويم بايد ببينيم دشمن چقدر سرمايهگذاري ميکند و ما چقدر سرمايهگذاري ميکنيم. و ما چه قدر در متن تمدن دشمن پيشرفت ميکنيم و او چقدر در متن تمدن ما حضور دارد. به نظر ميآيد در مجموع، در موازنه جهاني وضع ما رو به پيش است.
گاهي تصور ميشود که اين مظاهر تمدن غرب که در جامعه وجود دارد، درونجوش است! اين گونه نيست، بلکه مظاهر تمدن غرب در جامعه ما برونجوش است؛ يعني از بيرون به ما تحميل ميشود. آن وقت که شوروي با امريکا جنگ سرد داشت تنها يک راديوي تک موج بر عليه شوروي وجود داشت، ولي امروز انقلاب اسلامي با هزاران کانال ماهوارهاي و با سايتها و شبکههاي مجازي دشمن مواجه است و در عين حال انقلاب اسلامي مسير خود را طي ميکند. آنها سعي ميکنند هويت غربي را به الگوهاي فراگير و سبک زندگي تبديل کنند اما در عين حال، پرچم انقلاب اسلامي به دست اين ملت هنوز برفراز است. پس، انقلاب اسلامي در اين جنگ پيروز است و آنها نتوانسته اند مظاهر تمدن غرب را در لايههاي عميق هويتي ما نفوذ دهند که اگر نفوذ ميدادند معناي آن، اعراض از انقلاب اسلامي و به رسميت شناختن استکبار غرب بود.
بنابراين ما در خلأ زندگي نميکنيم، بلکه در فضاي عيني درگيري با تمدن غرب هستيم و طبيعي است که در اين درگيري، ضربه ميزنيم و ضربه هم ميخوريم؛ «إِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ». و در مجموع، در اين سي و چند سال ما غالب بودهايم و پيشرفت داشتهايم؛ ما هم در متن سبک زندگي و فرهنگ غرب، نفوذ کردهايم و گرايش به معنويت، اخلاق و عرفان در غرب، متأثر از انقلاب اسلامي است.
پس، نقطه درگيری اصلی ما در اين مرحله آن است که غرب از طريق فرهنگ و نظام مفاهيمي که جهانی کرده و ساختارهايی که در جهان به وجود آورده و الگوهايي که در جهان شناسانده، از طريق همانها میخواهد سنگرهاي ما را فتح کند و لذا کسي بايد سکان اجرايي کشور را به دست گيرد که اين چالش را بشناسد و بخواهد انقلاب اسلامي را در اين چالش پيش ببرد. کسي که اين چالش را نميشناسد ظرفيت سکانداری اجرايي جمهوري اسلامی را ندارد».
استاد سیدمحمّدمهدی میرباقری، خرداد ۹۲
زندگی مهدوی درسایه دعای عهد
دعا ی عهد از هشت بخش تشکیل شده است که به بررسی آنها میپردازیم:
آغاز این دعا با لفظ «اللهم» است که سیزده بار در این دعا تکرار شده و نشان دهنده توجه ویژه دعا کننده به خداو ند متعال است. بعد از این کلمه، نام «رب» آمده است که در این دعا پنج بار تکرار شده و نشان گر این است که دعا کننده همواره و در همه لحظات دعا، باید خدا را در نظر داشته باشد.
در قرآن نیز این گونه دعانمودن آمده است. درسوره مائده، آیه۱۱۴«اللَّهُمَّ رَبَّنا» آمده است. معمولًا دعاهای قرآن با اسم «رب» آغاز میشود؛ ولی در این آیه با دو کلمه «اللَّهُمَّ رَبَّنا» آمده است که شاید به دلیل اهمیّت این حادثه و پیامدهای آن باشد. از این بخش، یاد میگیریم همواره خدا را با ادب کامل و با صفت مناسب با خواسته، صدا بزنیم.
حضرت عیسی علیه السلام گفت: «خدایا غذایی از آسمان بفرست» و مشرکان بدانند که این کار عادی نیست؛ بلکه یک معجزه غیبی و الهی است.
بنابراین؛ این گونه دعا، سابقه قرآنی دارد و نشان گر روح خداشناسی در دعاها است. انسان منتظر، نیازمند شناختهایی است که اولین آنها در ابتدای همین دعا آمده است
امتیاز انسانها نسبت به سایر موجودات، برخورداری آنها از نعمت بزرگ شناخت و معرفت است. در اهمیّت شناخت، همین بس که خداوند در بسیاری از آیات قرآن، انسانها را به کسب شناخت و معرفت دعوت میکند، و کسانی را که اهل تفکر و تدبر و تعقل نیستند، به شدّت مذمت نموده، توبیخ میکند.
خداوند در قرآن، ما را از پیروی آنچه به آن شناخت نداریم، منع کرده است: ( (وَلَا تَقْفُ مَا لَیْسَ لَک بِهِ عِلْمٌ) ) وافرادی را که بدون شناخت، راهی را میروند و عملی را انجام میدهند، کوران و کران و گنگانی میداند که تدبّر نمی کنند.
در ضرورت شناخت، گفتار مولای متقیان به کمیل بسیار قابل توجّه است. امیرالمؤمنین علیه السلام میفرماید:
یا کمیل ما من حرکةٍ الا و أنت محتاج فیها الی معرفه؛ هیچ حرکتی وجود ندارد، مگر آنکه تو در آن، به معرفت نیاز داری.
معرفت و شناخت، اعمال ما را ارزشمند میکند. در مکتب اسلام، درجات اعمال و کارهای ما به میزان معرفت ما بستگی دارد. هر چه معرفت ما بیشتر باشد، کارهای ما ارزشمندتر است. معرفت خدا، پیامبران، ائمه، هستی، اصول و فروع دین برای منتظران، امری لازم است. با توجه به این نکته، نخستین مسیری را که این دعا برای زندگی مهدوی رقم میزند، خداشناسی است؛ زیرا شروع این دعا با ذکر الله و اوصاف خداست. کسی که میخواهد امام زمانش را بشناسد، اول باید خدا را بشناسد. در دوران غیبت نیز سفارش شده که این دعا خوانده شود: از خدا بخواهیم که خودش، پیامبرش و ولیّش را به ما بشناساند؛ در غیر این صورت ما گمراه میشویم: «الّلهم عرّفنی نفسک فانّک ان لم تعرّفنی نفسک لم أعرف رسولک… ».