یکی از مهم ترین شرایط شخص کاندید این است که وی در گام اول دوست و دشمن خویش را بشناسد و مرز بین آن را درست درک کرده باشد و در گام دوم، در مقابل دشمن، رفتار زیرکانه و در مقابل دوستان رفتار ملاطفت آمیز از خود نشان دهد.

این امر بدیهی است که اگر شخصی دشمن خود را به خوبی نشناخته باشد، و با او همچون دوست رفتار نماید، دیگر نباید به بقاء آن شخص امیدی داشت.

چنانچه امیر مؤمنان علی (علیه السلام) در كلام خود در این باره می فرمایند: «من نام عن عدوه انبهته المكاید. كسی كه در برابر دشمنش به خواب رود (از او غافل بماند) حیله های (غافلگیرانه دشمن) او را از خواب بیدار می كند)»

 غررالحكم ج5 ص344

 «از دیگر معیارهای مهم علی (علیه السلام) در انتخاب کارگزاران توجه ایشان به سابقه فردی آنان بود و در این زمینه کمال دقت را مبذول می داشت. از این رو، مغیره بن شعبه در همان روز نخست خلافت، خدمت امام رسید و پرسید: با معاویه چه خواهی کرد؟ فرمود: او را برکنار می کنم، چون او را شایسته حکومت بر مسلمانان نمی دانم.»

شمیم یاس - مرداد 1385، شماره 41 - معیارهای انتخاب کارگزاران در سیره سیاسی امام علی (علیه السلام)

منبع:پایگاه جامع تبلیغ