دلایل عزاداری بر امام حسین
از اهداف مهم در تاکید بر عزاداری ها
به سه دلیل عزاداری بر امام حسین علیه السلام برای ما واجب است:
۱. از باب تعظیم شعائر الهی
۲.از باب مودت فی القربی
مودت، اطاعت از اهل بیت، کمک به اهل بیت که در راسشان آقا امام زمان علیه السلام را اقتضا می کند. عزاداری یکی از مصادیق مودت است.
۳. از باب لزوم یاد ایام الهی
« وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللهِ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ
ما موسى را با آیات [و معجزات] خود فرستادیم [و دستور دادیم]؛ قومت را از تاریکىها بهسوى نور خارج ساز و ایّام اللهِ [روزهاى خاصّ الهى] را به آنان یادآورى کن. در این، نشانههایى است براى هر شکیباى شکرگزار»(ابراهیم:5).
مهم ترین ایام از ایام الهی روز تولد و شهادت مظاهر الهی و خلیفه های خداوند تبارک و تعالی است. علت مهم تاکید بر عزاداری ها این است که ما در حماسه سیدالشهداء شرکت کنیم. گریه بر شهید، به تعبیر شهید مطهری(ره) شرکت در حماسه شهید است. ما با ذکر فداکاری های آقا اباعبدلله علیه السلام باید روح جهاد و روح حسین را در خودمان احیا کنیم. باز چقدر این شهید بزرگوار زیبا فرمود که اگر دریا دریا بر امام حسین گریه کنید و روح حسینی نداشته باشید فایده ای نخواهد داشت.
عهدی بزرگ و وفایی جاودانه
ای حسین، ای فرزند شریفترین انسان، ای معشوق جانهای شیفته حق و حقیقت و ای امید حیات پاکان اولاد آدم! داستان خونین تو در دشت سوزان نینوا، قرنها پیش از آنکه چشم به این دنیا باز کنیم، به وقوع پیوسته است. چنین بود که ما و گروهی از کاروانیان گذرگاه حیات پرمعنا، به حکم جریان منظم زندگی در جویبار زمان، از دیدار جمال زیبای ربانی تو و یاران بینظیرت محروم گشتیم.
یاران باوفایی که با شکوفایی درخشان ترین سعادت و فضیلت انسانی در دل، چهره برافروختند و با بال و پری که از اعماق جانشان روییده بود، در چند لحظه از تنگنای عالم خاک، به اوج عالم پاک به پرواز درآمدند افسوس که ما از تقدیم جانمان در آن طبق اخلاص- که در آن روز خونبار، جان هفتاد و دو تن انسان کامل را به پیشگاه الهی عرضه کرد- محروم ماندیم. با این حال، سپاس بیکران خدایی را که از آن گروههای نابخرد نبودیم که نشستند و عهدها بستند و تو را برای اقامه حکومت حق و عدالت به سرزمین خود، عراق دعوت نمودند و در آن هنگام که گام بر سرزمین آنان نهادی، آن نابخردان ضد انسانیت عهدها را شکسته و به انکار صدها نامهای که شخصیت خود را در گرو آن گذاشته بودند، برخاستند و آنگاه با شمشیرهای بران خود، بر تو و یاران تو تاختند و در آن روز ، پیش از آنکه خورشید سپهر لاجوردین از دیدگاه زمین نشینان ناپدید گردد، خورشید عالم افروز وجود تو را از دیدگان مردم دنیا پوشاندند. غافل از آن که، اگر جمال ابدیت نمای تو از دیدگاه فضای عالم طبیعت غروب کند، در دل پاکان فرزندان آدم، طلوعی جاودانه خواهد داشت [طلوعی بس درخشندهتر]. اینک ما دلباختگان وجود نازنینت، عهدنامهای با قلم عقل و وجدان نوشته و با خون دل خود امضا نموده،: به پیشگاه مقدست تقدیم میداریم که تا جان در بدن داریم، دل به عشق تو سپاریم و در راه دفاع از آرمان الهی تو که رسالت عظمای انسانیت است، از هیچ تلاشی دریغ نورزیم. باشد که علی الصباح ابدیت، به شوق دیدار تو، ای چهرهات تجلیگاه حق و حقیقت، سر از خاک برآوریم و در شعاع جاذبیت روح بزرگ تو، گام به سرنوشت نهایی خود برداریم.
دهه تحول
توصیه مرحوم استاد فاطمی نیا پیرامون اقامه عزای سیدالشهدا امام حسین (علیهالسلام):
*خالصانه در مجالس عزاداری شرکت کنید. طوری باشید که غیر از امام حسین (علیهالسلام) چیزی نبینید.
*با پاکی ظاهر و باطن به این مجالس مشرف شوید؛ همانطور که با وضو و طهارت در این جلسات شرکت میکنیم، به وسیله استغفار ، طهارت باطنی هم کسب کنیم.
*قبل از ورود به مراسم عزای ابیعبدالله (علیهالسلام) بگوییم:
خدایا اگر در وجود من مانعی از کسب فیض ابیعبدالله (علیهالسلام) هست، آن را برطرف بفرما.
*دهه محرم، دهه تحول است، جناب حرّ یک شخص است اما حرّ شدن یک جریان میباشد. در این دهه باید متحول شویم.
تبریک به مردم ایران
🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 تبریک به همه مردم ایران که با مشارکت بالای پنجاه درصدی در انتخابات دور دوم شرکت کردند.
اصلح کیست...؟
معیارهای اصلح عبارت است از:
1. داشتن بینش سیاسی
2.انصاف و عدالتپیشگی
3. شجاعت انقلابی
4. حمایت از محرومان
5. صلاحیت اخلاقی
1- داشتن بینش سیاسی
براساس سخنان امیر المومنین علی(علیه السّلام) تخصص و کارآیی اجرایی در مسئولان و کارگزاران حکومت، بهتنهایی کافی نیست، بلکه لازم است کارگزاران دارای بینش و آگاهی سیاسی باشند تا مغلوب و فریفته دیگران بهویژه دشمنان نشوند و در اداره امور کشور، و رتقوفتق امور مردم فریب نخورده و بتوانند جامعه اسلامی را به بالاترین درجه کمال برسانند.
امام علی(علیه السّلام) فرموده است: «آفة الزعماء ضعف السیاسة»؛ آفت کارگزاران ناتوانی در [بینش] سیاسی است.
و نیز فرمودند:
«من قصر عن السیاسة صغر فی الریاسة»؛ کسی که در سیاست کوتاه[فکر] باشد، مدت ریاستش اندک خواهد بود.
امام راحل میفرمایند: یکی از وظایف مهم شرعی و عقلی ما برای حفظ اسلام و مصالح کشور، حضور در حوزههای انتخابیه و رأیدادن به نمایندگان صالح کاردان و مطلع بر اوضاع سیاسی جهان و سایر چیزهایی که کشور به آنها احتیاج دارد میباشد.
انتخاب اصلح برای مسلمین، یعنی انتخاب فردی که تعهد به اسلام و حیثیت آن داشته باشد و همهچیز را بفهمد. باید مسلمانی باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد و ممکن است به شما و گروه شما هم مربوط نباشد.
2- انصاف و عدالتپیشگی
از مهمترین شرایط مسئولان نظام، رعایت انصاف، عدالت و قسط در برنامهریزیها و رفتارها و تمامی شئون اجتماعی و سیاسی است. بنابراین، پرهیز از هرگونه ستم و ظلم نسبت به دیگران بهویژه مردم منتخبش بر وی واجب خواهد بود.
قرآن کریم با صراحت و قاطعیت تمام این صفت کارگزاران را تعیین میفرماید: «وَ لَا تَرْکَنُوا إِلَی الَّذِینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمْ النَّارُ وَ مَا لَکُم مِن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیَاءَ»؛ به آنان که ستم کردند، اعتماد نکنید که آتش دامنگیر شما میشود و جز خدا برای شما یاورانی نیست.(هود:113).
بر این اساس نباید مسئولیتهای کشوری را به چنین افرادی واگذار کرد و آنان را یاری رساند. امروز بزرگترین یاری به افراد ظالم و ستمکار، رأیدادن به آنان و انتخاب آنان است. امام صادق(علیه السّلام) میفرماید: «من مشی الی ظالم لیعینه و هو یعلم انه ظالم فقد خرج عن الاسلام»؛ هرکس برای مساعدت و یاری ظالمی درپی او رود، در حالی که میداند او ظالم است، از اسلام خارج شده است.
3- شجاعت انقلابی
یکی از معیارهای بنیادین کارگزاران نظام دینی، داشتن شهامت، شجاعت و جرأت بیان نظرات خود و استقلال رأی و نترسیدن از دشمنان داخلی و خارجی و باجندادن به جناحها و گروههای معارض و غیرخودی است. چهبسا نبودن روحیه مقاومت و شجاعت انقلابی در یک کارگزار دینی، موجب جراتیافتن دشمنان و پیداکردن چشم طمع آنان میشود.
حضرت امام(قدسّ سرّه) میفرماید:
کسانی را که انتخاب میکنید، باید مسائل را تشخیص دهند؛ نه از افرادی باشند که اگر روس یا آمریکا یا قدرت دیگری تشریزد، بترسند، باید بایستند و مقابله کنند.
مقام معظم رهبری نیز فرموده است:
…آن کسی که اسلام را نمیپسندد و مقررات اسلامی را قبول نمیکند، برای خاطر دل بیگانگان و خوشآمد دیگران به انقلاب و ارزشهای انقلابی خیانت میکند و یا بهخاطر ترس از دیگران، بهجای اینکه به ملت گرایش نشان دهد، به دشمن گرایش نشان میدهد و آن کسی که تقوای لازم را ندارد… و اهل دنیا است و فقط برای نام و نشان و استفاده شخصی این مسئولیت را میخواهد، او لایق و شایسته این کار نیست.
4- حمایت از محرومان
یکی از اهداف و برنامههای جمهوری اسلامی ایران -که در قانون اساسی نیز به آن اشاره شده- رفع محرومیت و فشار از مردم متدین و خدمت به اقشار مختلف جامعه بهخصوص مستضعفان، پابرهنگان، نیازمندان و… است.
دستاندرکاران نظام جمهوری اسلامی، نهتنها باید خود را وقف خدمت به محرومان و نیازمندان نمایند، بلکه لازم است همواره ارتباط مستقیم و دوستانهای نیز با آنان برقرار کنند. در غیر اینصورت، لیاقت و صلاحیت مسئولیت در جمهوری اسلامی ایران را ندارند و نمیتوانند منتخبان ملت اسلامی ایران باشند. حضرت امام(قدسّ سرّه) فرمود:
«اشخاصی که معروف هستند به خدمت به مردم، آنها را تعیین بکنند».
مقام معظم رهبری نیز این مهم را برای مسئولین نظام معین کرده و فرمودهاند:
در تنظیم برنامههای کشور، اصلیترین مسئله عبارت از رفع فقر و محرومیت و نجات طبقات مستضعف و محروم و پابرهنگان از تبعات دوران ستمشاهی و آثار سلطه بیگانگان است. نمایندگان محترم باید در قوانین مصوب و نیز در مراجعات خود با مسئولان اجرایی کشور، این را اصل بدانند و وظیفه کمک به محرومان را سرلوحه مسئولیتهای نمایندگی خود قرار دهند.
5- صلاحیت اخلاقی
از شروط اساسی در انتخابات کارگزاران و مسئولان نظام، برخورداری آنان از صلاحیت اخلاقی میباشد.
مقام معظم رهبری در اینباره میفرمایند:
در نظام جمهوری اسلامی غیر از دانایی و کفایت سیاسی، کفایت اخلاقی و اعتقادی هم لازم است. افرادی نگویند که اخلاق و عقیده مسئله شخصی انسانهاست بله، اخلاق و عقیده مسئله شخصی انسانهاست؛ اما نه برای مسئول، من اگر در جایگاه مسئولیت قرار گرفتم و اخلاق زشتی داشتم؛ فهم بدی از مسائل جامعه داشتم و معتقد بودم که باید جیب خودم را پرکنم، نمیتوانم به مردم بگویم این عقیده و اخلاق شخصی من است و اخلاق و عقیده ربطی به کسی ندارد. برای یک مسئول، عقیده و اخلاق مسئله شخصی نیست، مسئله اجتماعی و عمومی است؛ حاکمشدن بر سرنوشت مردم است. آن کسی که به مجلس میرود، یا به هر مسئولیت دیگری در نظام جمهوری اسلامی میرسد، اگر فاسد، بیگانهپرست و در خدمت منافع طبقات برخوردار جامعه بود، دیگر نمیتواند نقشی را که ملت و طبقات محروم میخواهند، ایفا کند. اگر آن شخص انسان معاملهگر، رشوهگر و توصیهپذیر و مرعوبی بود، در مقابل تشر تبلیغات و سیاستهای خارجی جازد، دیگر نمیتواند مورد اعتماد مردم قرار بگیرد و برود آنجا بنشیند و تکلیف ملک و ملت را معین کند. این شخص غیر از کفایت ذاتی و دانایی ذاتی، به شجاعت اخلاقی، تقوای دینی و سیاسی و عقیده درست هم احتیاج دارد. البته این حرف من نباید موجب شود تفتیش عقاید راه بیندازند و نفربهنفر سؤال کنند که عقیده شما راجعبه فلان موضوع چیست. من با تفتیش عقاید موافق نیستم… بنابراین صلاحیت اخلاقی لازم است و همه باید روی این بعد حساس باشند. بعضی میگویند حق شهروندی انتخابشدن را نبایستی سلب کرد. حق انتخابشدن، حق شهروندی معمولی مثل حق شغل و کسب و کار و ساکنشدن در شهر و راهرفتن در خیابان و خریدن اتومبیل و… نیست. این یک حق شهروندی است که برای دارنده آن صلاحیتهایی لازم است که این صلاحیتها باید احراز شود.
فقه و زندگي 16: احكام انتخابات - سیدسیف الله نحوی صص99-104