معراج نردبان است و نماز معراج مؤمن و قربان كل تقي است بدين معراج خدايش به راز ونياز پردازد كه “المصلي يناجي ربي “
 وضوي چنين نمازي بايد از چشمه ي عشق باشد و گرنه بيم آنست كه قرب نياورده بعد آورد

لذا شيخ بزرگوار ابن سينا نمط نهم اشارات

كه در مقامات عارفين است در يكي از آداب عارف گفته است كه :

العيادة المشقوعة بالفكرة يعني پرستشي
كه جفت با انديشه باشد . و اين فكرت حضور قلب است .

سخن در باره عشق كوتاه بايد كرد اين بارقه ي الهي وراي قيل و قال است .

هر چه گويم عشق را شرح و بيان
چون بعشق آيم خجل گردم از آن

البته حجابي براي انسان جز خود انسان نيست .

نامه_ها_برنامه ها،حضرت_علامه حسن_زاده آملي حفظه الله

هیچ کس سوالی نکرد و دعایی نکرد مگر اینکه چیزی عاید او شد، یعنی کسی الله نگفت که لبیک نشنود و اگر به آن مقصود خاصش در هنگام دعا نرسید و بدان نائل نشد، بهتر از آن، که توجه به عالم قدس و نائل شدن به وجدان استعداد است برای او حاصل شد.
لذا ائمه ما علیهم السلام فرمودند:
هر وقت دعا کردی و سوال نمودی دست بر روی خود بکش.
اشاره به اینکه بدان گرفتی و عطیه او را بر چشم خود نه و هیچ دعا و سوالی نمی شود مگر اینکه خواهنده علاوه بر یافتن عطیه قابلیت و قرب، آمادگی برای کسب فیض بیشتر شد این خدای متعال است که عطیه او مقدمه عطایای بیشتری است.
پس هر کس آنچه را یافت از دو جهت سرور به او دست می دهد، یکی از آن روی که نقدا عطیه ای گرفت و دیگر اینکه همین عطیه بشیر اوست، که مژده به نزول برکات دیگر و عطایای بیشتر می دهد.
علامه_حسن_زاده آملي 
ممدالهمم_در_شرح_فصوص الحکم.ص۷۶

حضور مرد و زن نامحرم در جاى خلوتى‌كه كس ديگرى نمى‌تواند وارد شود جايز نيست و ماندن در آن مكان حرام است.

كار كردن زن و مرد نامحرم در مكان خلوتى كه ديگران نمى‌توانند وارد شوند اگر خلوت با نامحرم صدق كند يا خوف وقوع در حرام باشد جايز نيست.

اگر در مكان خلوتى كه دو نامحرم حضور دارند شخص ديگرى بتواند وارد شود حتى بچۀ مميز، اشكال ندارد.
‏

از رسول اکرم(ص) روایت شده است که فرمود:
از نخستین شب جمعه ماه رجب غفلت نکنید چه آن شب را ملائکه «شب رغائب» نامند و آن چنان است که چون ثلث شب بگذرد در آسمان‌ها و زمین ملکی باقی نمی ماند مگر اینکه در کعبه و حول آن جمع می‌شوند و خداوند به آنها خطاب فرموده گوید: ای ملائکه من! هرچه می‌خواهید از من بخواهید…..

خدايا مرا ببين. تنها به خاطر آرزوها و اميدهايم به درگاه تو آمده ام.

از جمله شبهاي بزرگ و با عظمت ماه رجب شب جمعه اول اين ماه است که معروف به ليلة الرغائب است. امشب شب ليله الرغائب است. «ليله الرغائب» ضيافتي براي خواستن بهترين هاست و او که بخشنده ترين بخشندگان است، کرمش هيچ گاه توقف پذير نبوده و نخواهد بود.

در چنين ضيافت بي کراني، طَبَق هاي آرزو از سوي خداوندگار بزرگ بر بندگانش ارزاني مي شود و هر انساني بنابر روحيات و اقتضائاتش، آنچه مطلوب نظرش بوده را از اين خان بزرگ بر مي گيرد و صاحب مهماني تا آنجا که صلاح بنده اش باشد، آرزوهايي که فرشتگان حاملش هستند را برآورده مي سازد.

امشب شبي است که از وابستگي هاي زميني همچون دل هاي گره خورده تا دلبستگي هاي آسماني در قالب نيت هاي پاکتان که شايد حتي بر زبان نيز جاري نساخته باشيد، در نظرتان خواهد آمد و اميد اينکه پيش از تماشاي هلال رجبي ديگر، آرزوهايتان محقق شده باشد.

مناجاتي با محقق کننده آرزوها :
خداوندا درهاي رحمت تو همواره به روي خواهندگان باز است و دست عطايت گشاده. بندگان تو هر زمان که صدايت کنند، پاسخ مي دهي و اگر خالصانه آرزو کنند، مي بخشي. امشب اما شب ديگري است، شب آرزوهاست. امشب، من تمام دعاها و آرزوهاي عمرم را يک جا به درگاهت آورده ام. امشب، در پي آنم که به اندازه يک عمر از تو طلب کنم.

تو تنها کسي هستي که وقتي آرزوهايم را با او در ميان مي نهم، احساس خفت و حقارت نمي کنم. تو هرگز به آرزوهايم نمي خندي. چون تو به من آموخته اي خواستن و طلب کردن را، که هميشه نيکي ها را طلب کنم، که تنها از تو بخواهم و از غير تو هيچ نخواهم.

پروردگارا گنج هاي تو نامتناهي است و هرقدر عطا کني، کاستي نمي يابد. پس، از تو روزافزون طلب مي کنم و تمام خيرها و خوبي ها را يک جا از تو مي خواهم. به تمام خوبي هايي که نزد خود داري، مشتاق و محتاج و آرزومندم.

خدايا کمکم کن تا آرزوهايم شايسته و روا باشند. به من بياموز چيزي را آرزو کنم که مرا به تو نزديک تر سازد. به من بياموز در راه رسيدن به آرزوهايم صبور باشم و تن به قضا و قدر تو بسپارم. بياموز در راه استجابت دعاهايم، هرگز نااميد نشوم و هرگز در مهر تو ترديد نکنم.

خدايا مباد ابليس درآرزوهايم مرا راهبر شود. مباد دل به وعده هاي دروغ او ببندم و وعده هاي راستين تو را از ياد ببرم. مباد هنگام دل بستن به لطف تو، او مرا از وعده هايت نااميد کند. مباد تأخير در رسيدن به آرزوهايم، رشته الفت مرا از تو ببرد و دوستي ام را با شيطان محکم کند. کمکم کن خالق مهربان… هرگز صبر و اميدم را از دست ندهم و هرگز به درگاه تو جز با خوش بيني روي نياورم.

اي مهربان ديرين ياري ام کن تا ريشه هايم را تا مغز استخوان راهروي بي هواي دنيا بتنم تا برسم به آب زلال ايمان، به مهرباني، به خوبي، به سادگي، به تو که همه جاي زمين و زماني.

دستم را بگير تا در هواي عشق تو پرواز کنم و از قفس غبارآلود تن رها شوم و اوج بگيريم تا آسمان آبي بندگي تو، اي مهربان ترین مهربانان.

حکمت 302 نهج البلاغه – نياز انسان به دعا