سلام ای بالاترین وعده الهی، که جهان آفرین از دوردستهای خلقت، نام تو را برهمه خوانده، تا روز میعادت جهان را رنگ الهی بخشی.
خاک مقدمت سورمه چشمان ما، ای پیام آور عدل، که روزگاران در انتظار دست های پر مهر تو دامن کشان تاب آورده و سپری می گردد؛ و امیدوارانه نگاه به دروازه ظهورت دوخته است.
کی می شود که بیایی که مادرت فاطمه علیها سلام منتظر است تا منتقم خون حسین علیه السلام باشی، قلبهای منتظرانت با اشکهای جاری تو را جستجو می کنند!
دوستدارانت را بنگر که چگونه برای جشن ولات تو آماده می شوند و شهر را چه زیبا آذین می کنند، مهدی جان منتظرانت، حضورت را باور دارند و برای ظهورت دعا می کنند.

1.جاذبه سخن پيغمبر صل الله عليه وآله

2.پرهيز از شعر

3.مزاج نيرومند وسالم كه هرگز مريض نمي شد.

عملش مويد وتكيه گاه گفتارش بود،گفتار بدون كردار جسم بس روح است،رفتارش ضد تبعيض وضد اشراف بود وبا مردم خرده پا رفاقت مي كرد.

4.با عمل خويش به گفته هاي خود نيرو وجان مي داد.

5.از تكبر نفرت داشت،لذا دستور داد قباهاي بلند را كوتاه كنند،بر اغلاق برهنه سوار مي شد وبر خاك مي نشست ،با اصحاب كار مي كرد وقهرا ارباب قريشي وغلام حبشي با هم كار مي كردند؛مثلا در ساختمان مسجد مدينه

6.رفتارش پر محبت،دلش پر محبت،روحش زيبا وعظيم،صدايش طنين وجاذبه مخصوص ونگاهش برق ونفوذ مخصوص داشت كه دل ها را مي گرفت.

7.مردم در عين حال به او به چشم يك دوست مي نگريستند،نه تنها يك فرمانده ورهبر نظامي وحتي يك پيغمبر صل الله عليه وآله،به اصحابش آزدي مي داد.

8.شجاعت ولياقت فرماندهي خارق العاده وكوچك شمردن مرگ در چشم خود وچشم ديگران.

ار لحاظ اخلاق اين بود كه:

جامع بود همانطور كه سخنش جامع بود،مثلا در آنِ واحد هم نرم بود وهم صلب،در مسائل شخصي نرم بود ودر مسائل اصولي صلابتي داشت مثل پولاد.از افراط وتفريط فوق العاده بر كنار بود. در عين اينكه مردم را از دنيا پرستي وبنده پول وثروت ويا شكم و دامن بودن منع مي كرد،اجازه نمي دادد اصحابش راه راهبان ورياضتكشان را پيش گيرند.

زندگي ورفتار وخصوصيات اخلاقي اش گرم كننده دل ها والهام بخش محبت ،معنويت،قدرت،خلوص،استقامت وبلندي انديشه بود.

براي زندگي رسول اكرم وكشف خلق وخويش بهترين راه اين است كه ببينيم او چه چيز را دوست مي داشت وبا چه چيز دلبستگي داشت واز چه چيز متنفر بود ونسبت به چه چيزهايي متنفر بود…

علاقه مندي هاي پيامبر صل الله عليه وآله

الف.نماز«…وقره عيني في الصلاه»،سحر خيزي ،خلوت،مناجات(بر خلاف اهل غفلت واصحاب ماده)

ب.عطر ونظافت الطيب(برخلاف روش مسيحيان اوليه)

ج.لذت حلال (النساء)

د.گرسنگي ،روزه،افطاربه كم(برخلاف شكم پرستان)

ه.تواضع،ابتدا به سلام ،دوزانو نشستن،تكيه نكردن،متكبرانه راه نرفتن(برخلاف قدرت طلبان)

و.معاشرت با فقرا ومستضعف ها وبلكه فقر را«اللهم احيني مسكينا وامتني مسكينا»(بر خلاف افزون طلبان)

ز.سادگي وخفّت مؤونه در زندگي :«كان رسول الله خفيف المؤنة».(بر خلاف تجمل طلبان)

ح.فرزندان خود را(برخلاف قسي القلبها وبي عاطفه ها)

ط.اصحاب را(برخلاف استعبادگران)

ي.تفكر را (بر خلاف ضد عقل ها از قبيل برخي متصوفه)

-عدالت را (بر خلاف تبعيض نظير ارسطو وغيره)

-كار را (برخلاف بي كاران وبي عاران)

-همكاراي وتعاون در خدمات را ،داستان پيمان نامه ابن جدعان(بيعه الفضول)

آشنايي با خلق وخوي نبوي از دو نظر مفيد است:

اول :از نظر شناخت اسلام

دوم:از نظر الهام گيري واصلاح جامعه

از نظر شناخت اسلام،براي اينكه اساسا قول وفعل وتقرير(امضاء) پيامبريكي از مبادي شناخت اسلام است،واما از نظر الهام گيري ،به دليل اينكه انسان يعني قلب انسان همواره تحت تاثير احساس است.كتاب وگفتار خشك ومنطقي حداكثر اين است كه فكر را قانع كند،اما احساس وعلاقه را بر نمي انگيزد،بر خلاف روحيه وشخصيت واخلاق كه دلها را مسخّر مي كند.

به طور كلي وقوف وشنيدن سر گذشت مردان بزرگ بيش از هر عامل ديگر به دل ها گرمي ونشاط مي دهد وهمت ها واراده ها را بر مي انگيزد.

هر جامعه نیاز به الگو دارد که شناخت آن ضروری و لازم است، قرآن کریم برترین الگوی جامعه اسلامی را پیامبر اکرم(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) می‌داند آنجا که می‌فرماید: «ولکم فی رسول اللّه اسوةٌ حسنةٌ… [احزاب:21] ؛ مسلماً برای شما در زندگی رسول‌خدا سرمشق نیکویی بود، برای آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند.»لذا لازم است در هر زمان با توجّه به نیازهای ضروری جامعه، ابعاد شخصیتی ختمی مرتبت مورد بررسی قرار گیرد و به جامعه عرضه شود، و علی (علیه السلام) نیز بر این امر تأکید دارد آنجا که می‌فرماید:

«وَ لَقَد کانَ فی رَسُولِ اللّهِ (صلی اللّه علیه و آله و سلم) کافٍ لَکَ فی الاُسوَةِ، وَ دَلیلٌ لَکَ عَلی ذَمِّ الدُّنیا و عَیبها وَ کَثرَةِ مَخازیها وَ مَساویها اِذ قُبِضَت عَنه اَطرافُها وَ وُطِئَت لِغَیرِهِ اَکنافُها وَ فطِمَ عَن رَضاعِها…»

برای تو کافی است که راه و رسم زندگی پیامبر اسلام (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) را اطاعت نمایی، تا رهنمای خوبی برای تو در شناخت بدی‌ها و عیب‌های دنیا و رسوایی‌ها و زشتی‌های آن باشد، چه اینکه دنیا از هر سو بر پیامبر(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) باز داشته وبرای غیر او گسترانده شد، از سينه دنیا شیر نخورد، و از زیورهای آن فاصله گرفت.

در ادامه همین خطبه درباره اسوه بودن آن حضرت و لزوم اقتدا به او می‌فرماید: «فَتأسَّ بِنَبِیّک الاَطیبِ الاَطهر(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) فَاِنّ فِیه اُسوَةٌ لِمَن تَأسّی وَ عَزاءً لِمَن تَعَزّی وَ اَحَبُّ العِبادِ اِلَی اللّه اَلمتأسّی بِنَبِیّه وَ المَقتَصّ لِاَثرِه ؛

پس به پیامبر پاکیزه و پاکت اقتدا کن، که در (راه و رسم) او الگویی است برای الگو طلبان و مایه فخر و بزرگی است برای کسی که خواهان بزرگواری باشد، محبوب‌ترین بنده نزد خدا کسی است که از پیامبرش پیروی کند و گام بر جایگاه قدم او نهد و راز الگو بودن حضرت نیز اصالت و جامعیّت اوصاف آن حضرت است، در این‌باره امیرمؤمنان (علیه السلام) می‌فرماید: «…تا اینکه کرامت اعزام نبوّت از طرف خدای سبحان به حضرت محمد (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) رسید، نهاد اصلی وجود او را از بهترین معادن استخراج کرد، نهال وجود او را در اصیل‌ترین و عزیزترین سرزمین‌ها (و خانواده‌ها) کاشت و آبیاری نمود. او را از همان درختی که دیگر پیامبران و منتخبان خود را از آن آفرید بوجود آورد… در حرم امن الهی رویید، و در آغوش خانواده کریمی بزرگ شد، شاخه‌های بلند آن سر به آسمان کشیده که دست کسی به میوه آن نمی‌رسید.پس پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) پیشوای پرهیزکاران و وسیله بینایی هدایت خواهان است چراغی با نور درخشان و ستاره‌ای فروزان، و شعله‌ای با برق‌های خیره کننده و تابان است، راه و رسم او بااعتدال و روش زندگی او صحیح و پایدار، و سخنانش روشنگر حق و باطل و حکم او عادلانه است…» و فرمود: «هر کس از آن (پیامبر) پیشی گیرد از دین خارج شده و آن کس که از آن عقب ماند هلاک گردد و هرکس همراهش باشد رستگار شود.»

شناخت آن حضرت و الگوپذیری از روش و زندگی او نه تنها آثار گرانبهای دنیوی و آخرتی دارد، بلکه پاداش بی‌کران الهی را نیز در پی دارد، چنانکه امیر سخن (علیه السلام) می‌فرماید: «فَاِنَّه مَن ماتَ مِنکُم عَلی فِراشِهِ وَ هُو عَلی مَعرِفةِ حَقّ رَبِّهِ و حَقِ رَسولِهِ وَ اَهلِ بَیته ماتَ شَهیداً وَ وَقَعَ اَجرُهُ عَلَی اللّه وَ استَوجَبَ ثَوابَ مانَوی مِن صالِح عَمَلِهِ…؛ پس براستی کسی که در بستر خویش با شناخت خدا و پیامبر(صلی اللّه علیه و آله و سلّم) و اهل بیت آن حضرت بمیرد، شهید از دنیا رفته و پاداش او بر خداست و ثواب اعمال نیکویی را که قصد انجامش را داشته خواهد برد.»
سیمای پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) در آینه نهج البلاغه - سید جواد حسینی