ازدواج، برخورد دو جریان به یکدیگر و تشکیل جریانی پربارتر، روان تر و ثمربخش تر است. در ازدواج مولای متقیان علی علیه السلام و بانوی عالمیان فاطمه زهرا علیهاالسلام ، هدفْ تنها کمال انسانی بود و رضایت خداوندی و نمایش اوج بندگی معبود. تا زمانی که پیوند دو زوج برپایه این گونه تفاهم معنوی باشد، برخورد و اتصال آن دو، از آشوب و گِرِه به دور است، ولی نفوذ خواهش های نفسانی و خودخواهی ها، توجه به خود به جای توجه به هدف و گرفتار شدن به زیبایی ها و عشق های مجازی، برخورد این دو جریان را چنان گره خورده و آشوب زده می سازد که نه باری از آن بر می آید و نه ثمری به دست می دهد