سؤال ۱۴: چرا بجای «صراط»، واژه‌های «طریق و یا سبیل»، نیامده است؟

پاسخ:

«طریق» راهی است که باید آن را با تلاش و کوشش، کوبید و هموار نمود، چرا که از ریشه «طرق» بمعنی سخت کوبیدن می‌باشد حال آنکه راه خدا حقیقتش راهی است بسیار سهل و پر جاذبه که به رونده اش هر چه بیشتر شتاب می‌دهد، چرا که این راه، راه فطرت و سرشت الهی است: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ… ». (روم/ ۳۰) تلقّی سختی راه، از نفس امّاره انسان ناشی می‌شود که نمی خواهد بزیر اطاعت خدا و فرامین او در آید.

«سبیل» به معنی راه آسان است، لیکن با توجه به کاربردهای آن در قرآن بر خلاف صراط، به شکل جمع نیز بکار رفته است که نشان می‌دهد راهها بسوی خدا وجود دارد، لیکن همه آنها در صراط قرار دارند که همچون شاهراهی است که رونده اش را در خود فرو می‌کشد و به سیرش شتاب می‌دهد. راههای متعدد در مسیر خدا با توجه به شرایط مختلف فکری- روحی، خانوادگی و اجتماعی افراد مطرح است که هر کس از وضعیت خاصی، حرکت بسوی خدا را آغاز می‌نماید و تکالیفی خاص خویش، علاوه بر تکالیف مشترک مسلمانی را بر عهده دارد؛ پس سبیل به خصوصیات و خاستگاه فردی و اجتماعی مؤمنین نظر دارد، حال آنکه در صراط وجه اشتراک کلی مؤمنین و وحدت مسیر آنها مدّ نظر می‌باشد؛ از آنجا که محتوای سوره، بیان رؤس کلی و فهرست مسائل اساسی قرآن می‌باشد از این رو، مناسبت داشت که تعبیر «صراط» بکار گرفته شود. علاوه بر آن، در صورت عدم ذکر «صراط مستقیم»، نکته جاذبه راه، راست و با استقامت بودن راه که سالکش را به استقامت می‌کشاند و از کجی و انحراف، مانع می‌شود و او را بپای وا می‌دارد، از دست می‌رفت.

در ماه مبارک رمضان نیز مانند همیشه پیروی از برنامه غذایی متنوع و متعادل شامل چهار گروه اصلی غذایی ( نان و غلات، میوه و سبزی، گوشت و حبوبات، شیر و لبنیات) ضروری است.
با رعایت تنوع و تعادل در مصرف غذا نیازهای تغذیه ای شامل آب، املاح، ویتامین ها، مواد معدنی، پروتئین و انرژی مورد نیاز بدن تامین می شود.
در برخی منابع توصیه شده است که افراد روزه دار همانند زمانی که روزه نیستند سه وعده غذا شامل افطار، شام و سحر،بخورند. اما صرف غذا در دفعات کمتر از ۲بار در روز در سال هایی که ماه مبارک در فصل گرما است و روزها بلند و فاصله سحر تا افطار ۱۶_ ۱۷ ساعت می باشد توصیه نمی شود.

ادامه دارد…

✨✨✨✨✨
#انفاق_در_قرآن
#سوره_مبارکه_نساء

? سوره نساء در مقام بيان احكام خانواده و اجتماعی است لذا با دعوت به تقوى و پرهیزکارى در سه لایه
?فردی
?خانوادگی
? اجتماعی
که ریشه اصلى برنامه هاى *سالم سازى اجتماع مى باشد* ، انسان ها را در اجرای احکام خداوند و رسول دعوت میکند
? اداى حقوق یکدیگر،
? تقسیم عادلانه ارث،
? حمایت از یتیمان؛
?رعایت حقوق ارحام‌؛
? توجه بر امر نماز،
? قتال و مجاهدت و..اموری است که به اصلاح خانواده ها‌، روابط انسان با خدا و اجتماع منجر میشود.
راس همه این امور
✨ (خداوند، رسول و اولی الامر) هستند که پذیرش و تبعیت از ولایت خداوند موجب اثرگذاری اعمال انسان در همه ابعاد زندگی میگردد.

? سوره مبارکه حدید از طریق *تقویت باورهای توحیدی و ایمان افراد جامعه ایمانی* درصدد است ایشان را به سوی انفاق در راه خداوند سوق دهد تا این باورها در عمل ایشان جریان یابد و از نفاق خارج شوند.
که محصول آن ایجاد وحدت و یکپارچگی در افراد جامعه دینی و عمل به آنها به حکم خداوند و رسول است. در غیر این صورت منجر به تقویت شکاف ها و دوگانگی ها در جامعه میشود.
بنابراین افزایش تقوا در جامعه سبب میشود تا به واسطه فضل ها و دارایی هایی که خداوند به انسانها داده است، متناسب با نقشهای خانوادگی و اجتماعی شان به تقویت جامعه اسلامی و برون رفت از آسیب ها اهتمام ورزند.
احکامی مانند نفقه که نمایان کننده انفاق در بستر خانواده است..
تا احکامی مانند اجابت دعوت رسول به جهاد
همگی در راستای جریان سازی امکاناتی است که ذیل ولایت الهی؛ تضمین کننده حیات جامعه اسلامی و هر چه قوام تر شدن آن میشود.
*زیرا اصلاح آسیب ها در هر بعد زندگی؛اثرات خود را در ابعاد دیگر زندگی جاری می سازد*
✨✨✨✨✨✨✨

در آیات ۱۲ و ۱۳ سوره مبارکه مجادله به این مطلب اشاره شده است که گروهى از مردم به خصوص ثروتمندان مرتباً مزاحم پيامبر مى‌‏شدند و خصوصى با پيامبر سخن مى‏‌گفتند و كارى كه مايه اندوه ديگران و يا كسب امتياز و تقرب بى‏‌دليل براى آنان بود. آيه نازل شد تا آزمونى براى علاقه واقعى آنان باشد.
اين آيه نشان مى‏‌دهد كه پرداخت صدقه، پيش از گفتگوى خصوصى با پيامبر، از ابتدا فرمانى آزمايشى بود تا مؤمنان صادق و عاشق، از ديگران بازشناخته شوند.
?? ? ? ?
*دین، يك رابطه فردى و شخصى با خدا نيست، رسيدگى به فقرا و اطاعت از فرمان‏هاى حكومتى پيامبر نيز از احكام دينى است‏.*

✨✨✨✨✨
#انفاق_در_قرآن
#سوره_مبارکه_واقعه

?غرض سوره :
تقویت باور معاد وجزای مطابق اعمال دنیا است

اگر انسان به معاد باور داشته باشد و دنیا را گذرا و محل عبور بداند راحت تر می‌تواند از دارایی های مادی اش صرف نظر کند.
کسی که باور به معاد دارد سعی می‌کند برای زندگی آن سوی خود توشه برگیرد و یکی از راه‌های آن انفاق است.
انسان معاد باور می داندکه مال دنیا منحصر به این دنیاست ونمی تواند با خود به سرای آخرت منتقل کند.
?پس با انفاق، مال خود را *تبدیل به نعمات بهشتی* در سرای آخرت می‌کند.
✨✨✨✨✨✨✨