خود درمانی ممنوع
تحقیقات نشان میدهد قرص های خواب آور ( حتی یک عدد ) به اندازه یک پاکت سیگار برای بدن مضر است.
افزایش احتمال سکته قلبی و مغزی تا ۵۰ درصد و زوال عقل در افراد مسن، جزء بیماری های محسوب میشود که با مصرف قرص خوابآور بروز میکنند.
قرص خواب آور به میزان ۳۵% بیشتر ، افراد را به سرطان مبتلا می کند.
? مركز مشاوره دانشگاه تهران
با غافلان دوستی نکن...
آداب دوستی
2- ترک دوستی با غافلان
وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلى يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبيلاً (27)
يا وَيْلَتى لَيْتَني لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَليلاً (28)
لَقَدْ أَضَلَّني عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَني وَ كانَ الشَّيْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولاً (29)
روزی که ستمکار، دو دست خود را[ از شدت اندوه و حسرت به دندان] می گزد [و] می گوید: ای کاش همراه این پیامبر راهی بسوی حق بر می گرفتم؛
ای وای، کاش من فلانی را[که سبب بدبختی من شد] به دوستی نمی گرفتم؛
بی تردید مرا از قرآن، پس از آن که برایم آمد گمراه کرد و شیطان همواره انسان را [پس از گمراه کردنش تنها و بی یار در وادی هلاکت] وا می گذارد.(سوره فرقان)
توضیح:
دوستی با غافلان نتیجه ای جز حسرت و پشیمانی نخواهد داشت. یکی از مهم ترین عوامل غفلت، هم نشینی با غافلان و شرکت در مجالس لهو و بیهوده است. این گونه دوستی ها ریشه های ایمان را در دل آدمی خشکانده و قلب وی را می میراند. آیه ی فوق بیان گر فریاد تلخ حسرت و پشیمانی ای است که برخی انسان ها در روز قیامت از دوستی با غافلان و گنه پیشگان بلند خواهند کرد.
حدیث:
پیامبر اکرم صل الله علیه و آله: «الجلیس الصالح خیر من الوحدة و الوحدة خیر من جلیس السوء؛ همنشین خوب بهتر از تنهایی و تنهایی بهتر از همنشین بد است».
انسان؛ حامل امانت الهی
انسان شناسی(خودشناسی)
انسان؛ حامل امانت الهی
«إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها وَ حَمَلَهَا الْإِنْسانُ إِنَّهُ كانَ ظَلُوماً جَهُولا»
یقینا ما امانت را بر اسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم و آنها از به عهده گرفتنش[ به سبب اینکه استعداش را نداشتند] امتناع ورزیدند و از آن ترسیدند و انسان آن را پذیرفت، بی تردید او بسیار ستمکار و نادان است.(احزاب:72)
توضیح:
یکی از مهم ترین مبانی انسان شناسی در قرآن توجه به وظایف و تکالیفی است که پروردگار عالم بر دوش آدمی نهاده است. خداوند انسان را موجودی مختار و آزاد آفرید؛ به او توانایی درک خوب و بد را اعطا کرد؛ او را با هدایت های بیرونی(انبیاء) و درونی(عقل) ارشاد و قوای نفسانی و فطرت او را نیز پذیرای حق و راستی نمود. بدین ترتیب استعدادهای لازم را در نهاد انسان تا توان به دوش کشیدن بار سنگین تکلیف را داشته باشد. آیه ی فوق به این حقیقت اشاره می کند که انسان حامل امانتی بسیار بزرگ از سوی خالق یکتاست؛ امانتی که بزرگترین مخلوقات-به سبب نداشتن قابلیت و استعداد لازم-از پذیرفتن آن امتناع ورزیدند.
مقصود از این امانت، ولایت خداوند و تکالیف دینی است. در ادامه خداوند انسان را بسیار ستمگر و نادان خوانده است. مقصود از این جمله، نکوهش و سرزنش انسان هایی است که دراین امانت بزرگ خیانت کرده و به خود ظلم نموده اند.
حدیث:
امام رضا علیه السلام: « الامانة الولایة؛ من ادّعاها بغیر حقّ کفر؛ مقصود از امانت، ولایت اهل بیت است؛ هر کس آن را بدون حق ادعا کند، کافر شده است».