۲۱. از داشتن نگرش‌های آرمان گرایانه و شاعرانه در مسئلۀ ازدواج و روابط زناشویی و نیز انتظارات غیرواقع بینانه اجتناب کنید.
۲۲. ارتباط زوجین باید از هرگونه سوءظن و حدس نادرست و دور از واقعیت، به دور باشد. اگر موضوع و مسئله ای ذهن یکی از زوجین را به خود مشغول کرده است، باید آن را به صراحت و صادقانه مطرح کرده و درستی و نادرستی اش را با همسرش بررسی کند.
۲۳. هر یک از زوجین باید زمینه‌های بروز سوءتفاهم‌ها و سوءظن‌ها را از بین ببرد و از رفتارهایی خودداری کند که شک و بدگمانی به وجود می‌آورد.
۲۴. هر همسری باید با روان شناسیِ شریک زندگی اش آشنا شود تا بداند زنان یا مردان به چه اموری بها می‌دهند و نظام ارزشی آ ن‌ها چگونه است؛ برای مثال، معمولاً زنان به کسب امنیت عاطفی، تکیه کردن و حمایت شدن اهمیت می‌دهد و مردان می‌خواهند مستقل و خودمختار باشند و آزادیِ عمل را ارزشمند می‌دانند.
۲۵. زن و شوهر باید از مسخره کردنِ یکدیگر و گفتنِ سخنان طعنه آمیز و دوپهلو جداً پرهیز کنند.
۲۶. از رفتارهایی نظیر متلک، تحقیر، سرزنش و به رخ کشیدنِ عیبِ یکدیگر که موجب افزایش مقاومت‌های روانی در طرف مقابل می‌شود، جداً باید پرهیز کرد.