نهضت سيّد الشّهدا (عليه السلام) قضيه اي شخصي نيست، بلكه همانند ساير اولياي بزرگ خدا جرياني تاريخي است كه سنّت الهي محسوب مي شود. از اين رو، يقيناً پيام دارد؛ زيرا سنّت هاي الهي بر همگان و در همه‌ي عصرها و نسل ها و مصرها جاري است و محدود به زمان و مكان مخصوص و افرادي خاص نيست. 

سنّت بودن نهضت عاشورا ايجاب مي كند كه حوادث پيش از كربلا، رخدادهاي روز عاشورا و حوادث پس از آن، از سوي موافقان و مخالفان تحليل شود؛ يعني بايد سخنان و رفتار حاكمان دربار اموي، پيش از قيام حسين بن علي (عليه السلام)، دستورهاي آنان در روز عاشورا و حركت هاي آن ها پس از عاشورا بررسي شود تا روشن گردد كه دشمنان اسلام مي خواستند درباره‌ي براندازي آن تا كجا پيش روند.