گوشه ای از آثار روزه

2.پاسداشت معنویت جامعه
در ماه مبارک رمضان که نور معنویت و زمینه طهارت بیشتر است و اکثر مردم در مدار عبادت قرار دارند باید حرمت روزه‌داران پاس داشته شود.
اگر مسلمانی به سبب عذری مانند بیماری، مسافرت و یا عذر شرعی دیگری از روزه ناتوان است، نباید در برابر دید دیگران بخورد و بیاشامد، مبادا میل آنان تحریک شود و انجام روزه برای آنان دشوار و سنگین آید.
طبق قانون الهی باید روزه‌خوارانی را که بی علت روزه‌خواری می‌کنند و سبب بی‌حرمتی به قانون خدا و ملت اسلام می‌گردند دستگیر و مجازات نماید.
روزه خواری علنی و همچنین هر گناهی که در دید مردم انجام شود، آثار پلید و عواقب وخیمی دارد و باعث از بین رفتن ابهت و عظمتِ زشتی گناه می‌گردد و دیگران که ایمانشان ضعیف است نیز تشویق می‌شوند تا به دین خدا دهن‌کجی کنند و سبب سوء استفاده غیر مسلمانان و حتی دشمنان و منافقان می‌شود و در نتیجه با جرأت بیشتر به نابودی و تحقیر شعائر اسلام اقدام می‌کنند .
رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره کسانی که علنی به انجام گناه اقدام می‌کنند می‌فرماید: «کُلُّ أُمَّتی مُعافیً إلّا الْمُجاهِرینَ»؛ همه امتم در معرض عفو و آمرزشند مگر آنان که علنی به گناه می‌پردازند.

تمام مردم برای حفظ معنویت و طهارت جامعه و سالم ماندن همه افراد لازم است به سوی خوبی‌ها بشتابند و یکدیگر را در برنامه‌های مثبت کمک دهند و نهالی در بوستان خیرات بکارند و لااقل اگر توفیق انجام خیرات ندارند زیان و شرّ نرسانند.
قرآن مجید می‌فرماید :
«وَ تَعٰاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْویٰ وَ لاٰ تَعٰاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَ الْعُدْوٰانِ؛ و یکدیگر را بر انجام کارهای خیر و پرهیزکاری یاری نمایید و یکدیگر را بر گناه و تجاوز یاری ندهید»(مائده: 2).
جلوه های رحمت الهی، حسین انصاریان: 232.