هر مسلمانی می داند که امر به معروف و نهی از منکر ، دو فریضه از فرایض مهم الهی است ، ادای این دو فریضه بر هر مسلمانی از واجبات ، و ترک آن از محرمات است ، که مهمترین علت برای سقوط یک ملت ، در بدبختی است .
مردم مؤمن باید همیشه یک دیگر را به آراسته شدن به حق و دور ماندن از برنامه های شیطانی دعوت کرده ، و استقامت در راه خدا را به یک دیگر سفارش کنند .
« معروف » مجموعهخوبی ها و حقایق و واقعیاتی است که خداوند در قرآن و پیامبران و امامان در روایات برای انسان بیان کرده و آراسته شدن هر مسلمانی را به حسنات اخلاقی که از اهم مصادیق آن است دعوت نموده اند .
کسی که آراسته به حسنات اخلاقی گردد ، و از رذایل و صفات ناپسند دور بماند ، به مقام احسن تقویمی و خلیفة الهی نایل آمده ، و مصداق آیه شریفه ( وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ )(1) شده است . خلیفه و نایب خدا ، آن انسانی است که در خور استعدادش ، آثار کسی که نایب او شده است را در خود ظهور داده باشد و در حقیقت ، تجلی گاه صفات « منوب عنه » گردیده است .
اگر انسان از فروغ پر بهای حسنات اخلاقی محروم بماند ، نه اینکه خلیفه خدا نیست ; بلکه از میدان آدمیت دور مانده و جز حیوان شرور و جنبنده ای پلید چیز دیگر نیست .
1 ـ اسراء (17) : 70 .
بر بال اندیشه - حسین انصاریان