برخی آداب تلاوت قرآن

1- انس دائمی

«…فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآن‏…»

…پس آنچه را از قرآن برای شما میسر است بخوانید….(مزمل:20)

توضیح:

انسان هیچ گاه از انس با قرآن بی نیاز نخواهد بود؛ زیرا محتوای علمی و تربیتی غنی آن پاسخی به مهم ترین نیاز های زندگی دنیوی و اخروی اوست.

در این آیات از مومنان خواسته شده است تا قرآن را در حد توانشان تلاوت نموده و در انس با این کتاب مقدس کوتاهی نکنند. بدیهی است که مقصود از انس با قرآن، بسنه نمودن به تلاوت ظاهری یا حفظ آن نیست؛ بلکه متخلق شدن به اخلاق و آداب قرآنی هدف نهایی از این کار است.

سیره عملی معصومین علیهم السلام و علمانی ربانی نیز حکایت از انس شدید آن بزرگواران با قرآن کریم و ختم پی در پی آن دارد.گفتنی است در روایات اسلامی، تاکید فراوانی بر انس کودکان و نوجوانان با قرآن شده است تا آیا دل نشین آن در قلب صاف و پاکشان نشسته و با گوشت و خونشان درهم آمیزد.

حدیث: امام صادق علیه السلام:« من قرأ القرآن و هو شاب مومن اختلط القرآن بلحمه و دمه؛ کسی که در جوانی بیاموزد، قرآن با گوشت و خون او آمیخته خواهد شد».