در این ناسوت وانفسای امروز که سایه حکومت طواغیت و ستمگران و اعوانشان، سیطره شومی بر انسانیت انسان انداخته، روز میلاد مهدی موعود عج، تنها عید و امید شادی‌بخش برای دلهای بصیر، حق‌طلب، آزادی‌خواه و ظلم‌ستیز است. 

انسانهایی که فارغ از هر گونه نژاد و مذهبی خاص، به امید ظهور منجی عدالت‌گستر در این ارضِ عدل‌نادیده، دست بر دعا برداشته‌ و انتطار را نه در کنج مسجد و کنیسه و دیر بلکه در احیا و اثاره عقول عالَم و عالمیان برای ظهور آن دست قاهر قدرت الهی، معنا کرده‌اند. 

منتظرینی که با تحکیم هر روزه پیوندهای اعتقادی و عاطفی خود با مومنین جهان، بر همه مطامح شخصی، چشم بسته و ستیزِ با ستمگران را به انتظار ایستاده‌اند تا مغلوبیت حق در برابر باطل را پایان داده و مبارزه را در مفهوم جدیدی که تسابق در خیرات است، آغاز کنند!
آری! این است تجسّد نهایی آرزوی آزادگان عالم… 
ظهور اویی که مبشّر و معبّرِ تحقق آرمان توحید و عدلِ تمامی انبیاء است …

اویی که آب حیات انسانی و منجی نجات تمامی ابناء بشر از فروبستگی‌ها و عقده‌ها و سردرگمی‌هاست …

اویی که اقامه کننده حکومت حق و عدل در همه آفاق انسانی است در حالیکه یملأ اللَّه به الأرض قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا…
چه انتطار امید بخشی است این انتظارِ شوریده در نیمه شعبان که منتظِرش، مترصد یک حقیقت قطعی است و منتظَرش حی و حاضر و وعده منظورش، تصدیق صدق الهی است؛
و لقد کتبنا فی الزّبور من بعد الذّکر انّ الارض یرثها عبادی الصّالحون. انّ فی هذا لبلاغا لقوم عابدین
چه آرامشی دارد این دلِ در فکرِ مهدیِ موجود

حاضرِ مستتر و ظاهرِ در متن اختفاء

ابن فاطمه که پیامبر صلی الله علیه و آله در وصفش فرمود: و منا مهدی هذه الامه 
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و فرجنا به….
عطیه پارسائیان