مهجوریت و بی بهره بودن از قرآن کریم
«و قالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً»
پيامبر[درقيامت] مىگويد: اى پروردگار من! همانا قوم من اين قرآن را متروك گذاشتند.(سوره فرقان، آیه 30)
توضیح
پیامبر بارها امتش را به تمسک به قرآن سفارش نمود، ولی با نهایت تأسف جوامع اسلامی این رکن مهم هدایت را وانهاده و به احکام و معارف آن عمل نمی کنند. قرآن هم در تلاوت، هم در حفظ، هم در تفسیر، هم در تدبر، هم در عمل و هم در برپا شدن احکام آن در جامعه و خلاصه در همه ابعاد آن مهجور واقع شده است. متأسفانه کم نیستند کسانی که روزها، ماه ها و حتی سال ها از عمرشان می گذرد، ولی آیه ای از قرآن را تلاوت نکرده اند. آیه فوق از شکایت پیامبر نسبت به گروهی از مسلمانان حکایت می کند که قرآن را به انزوا کشانده اند.
قرآن می فرماید: امتم آن را در اختیار گرفته، ولی به مهجوریت کشانده اند؛ یعنی گرچه در ظاهر به قرآن می پردازند، ولی دستورات آن را بر زمین نهاده اند. قرآن مجيد در تمام مسائل حيات پاسخ گوى نيازمندى هاى مادى و معنوى انسان است. ملت صدر اول در مسئله عقيده، عمل، اخلاق، سياست، فرد، اجتماع، خانواده، تجارت، معاشرت، آداب زندگى، متكى به قرآن بودند.
منبع: حج وادی امن، انصاریان حسین، ص 45