حضرت علامه جوادي آملي در جمع اعضای ستاد برگزاری کنگره بین‌المللی امام سجاد(علیه السلام):

همه ائمه معصوم(علیهم السلام) مفسران واقعی قرآن و عدل به آن بوده‌اند. و تفاسیر قرآن تفاوت‌هایی با دیگر کتاب‌ها دارند که از آن جمله می‌توان گفت تفسیر از سنخ شرح کتاب‌های دیگر محسوب نمی‌شود

تنها خلیفة الله حق دارد که قرآن را تفسیر کند. خلیفه، از آن جهت که خلیفه است، باید سخن مستخلف عنه را بگوید وگرنه کسی نمی‌تواند و حق ندارد که از سوی گوینده اصلی قرآن سخنی بر زبان جاری سازد.

حضرات معصومین(علیهم السلام) مصداق خلیفة الله هستند و اگر سخنی در باب تفسیر قرآن گفته باشند در حقیقت، آن تفسیر، عین حقیقت است.

شرایط زمانی ایجاب می‌کرد که هر یک از آن بزرگواران بخش خاصی از قرآن را مورد توجه قرار دهند؛ بر همین اساس امام سجاد(علیهم السلام) بیشتر به آیات مربوط به جهان‌بینی و توحید پرداخته است.

امام چهارم شیعیان به وسیله تفسیر خود از قرآن کریم به مسلمانان و شیعیان فهماندند که از چه منظری باید با این کتاب آسمانی برخورد کنند.

امام سجاد(علیه السلام) در بخشی از یک دعا از صحیفه_سجادیه، با این مضمون با پروردگار خویش سخن می‌گویند که: خداوندا ما می‌خواهیم کاری را انجام دهیم که کوه‌ها از انجام آن سر باز زدند، یعنی می‌خواهیم حقیقت معارف قرآن کریم را دریابیم.

در دعای نخست صحیفه سجادیه می‌خوانیم که امام عقیده دارند انسان کسی است که حمد خدا را بگوید و نعم الهی را بشناسد و آنان را در راه درست آن مصرف نماید؛ در حقیقت اگر فردی چنین رفتاری نداشته باشد از دایره انسانیت به دور خواهد بود.

حمد نعمت ولایت بهترین شکرگزاری به درگاه الهی است و دلیل این امر آن است که: ولایت بزرگ‌ترین نعمتی است که در اختیار بشر قرار گرفته و بر همین اساس باید بیشترین شکرها را به همین دلیل داشت.