معناي وضع ميزان يا عدم وضع ميزان براي تبهكاران
حضرت علامه جوادی آملی حفظه الله تعالی:
در بعضي از قسمتهاي قرآن فرمود به اين كه آنها كه كافرند *«فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً»*﴿سورهٔ كهف، آيهٔ 105﴾
ما براي اينها ميزان طرح نميكنيم چون ترازو براي سنجش كالاست و كسي كه هيچ كالا به همراه نياورده چه را بسنجد؟ براي اينكه *«و الّذين كفروا أعمالهم كسراب»*﴿سورهٔ نور، آيهٔ 39﴾ سراب را كه نميسنجند. وقتي عمل كافر مثل سراب شد هيچ بود هيچ را نميسنجند لذا ظاهراً در سورهٴ كهف است فرمود: *«فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً»*(سورهٴ كهف، آيهٴ 105) ما براي اينها ترازو وضع نميكنيم چون چيزي ندارند بسنجند،
يك بخش ديگر اين است كه گر چه ترازو ندارند كه ما اعمال خير اينها را بسنجيم اما بالاخره بديهاي اينها هم يكسان نيست اينها از نظر دركات بايد مشخص بشود در كدام دركه جا دارندكافر در دركه وسط جا دارد، منافق در دركه_اسفل جا دارد. اين را بايد با يك سنجشي مشخص كرد.
اگر *«إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ»*﴿سورهٔ نساء، آيهٔ 145﴾ پس حساب شده است و اگر كافر در نار است حساب شده است؛
اگر دركات نار حسابي هست كساني كه وارد دركات نار ميشوند حساب است چه اينكه درجات بهشت حسابي دارد و كساني كه لهم درجات، هم حسابي؛ پس گرچه براي كفّار در قيامت ميزاني نيست تا حسنات اينها را بسنجد. *«فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْناً»*(سورهٴ كهف، آيهٴ 105) چون حسنهاي ندارند اما دركاتشان ميزان دارد.
دربارهٴ كتاب هم اينچنين است اينها نامه حق ندارند اما *«كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجّينٍ ٭ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ ٭ كِتَابٌ مَرْقُومٌ»*﴿سورهٔ مطفّفين، آيات 7 ـ 9 ﴾ خود سجّين كتاب اينهاست؛ نامه اعمال اينهاست كه آن را مشاهده ميكنند.
دروس تفسیر سوره بقره