آنکه در جسم و روح خود بیاندیشد،هریک را در بدین احوال ششگانه بیابد : 

«إنَّ للجسم ستة احوال ؛الصحة والمرض و الموت والحیاة والنور والیقظة وکذالک الروح فحیاطها علمها وموتها جهلها،ومرضها شکها وصحتها یقینها ونومها غفلتها ویقظتها حفظها».

«جسم را شش حالت است؛تندرستی وبیماری ومرگ و زندگی وخواب وبیداری،همچنین روح را که دانش زندگی ،نادانی مرگ،دودلی بیماری،استواری تندرستی،ناآگاهی خواب،ونگهداری بیداری اوست.(صد کلمه در معرفت نفس،علامه حسن زاذه آملی)