حضرت زينب عليها السلام در انقلاب تاريخي و عظيم كربلا، سه وظيفه مهم بر دوش داشت كه با درايت و موقعيت شناسي و صبر و شكيبايي خود توانست اين سه وظيفه مهم را بعد از شهادت امام حسين عليه السلام به نحو احسن و با مديريت قوي به پايان رساند:
اول، از حجت خدا و امام وقت، حضرت سجادعليه السلام حمايت كند و ايشان را از گزند دشمن حفظ نمايد؛
دوم، پيام شهيدان كربلا را به همه جا برساند و راه آنها را دنبال كند و اين از همه مهم تر بود؛
و سوم، طبق وصيت برادرش امام حسين عليه السلام از خانواده هاي شهيدان و كودكاني كه پدران آنها به شهادت رسيده اند، حمايت و سرپرستي كند و روحيه آنها را در سطحي عالي نگاه دارد.
دكتر عايشه بنت الشاطي، محقق و نويسنده مصري، در باره وظيفه حقيقي زينب عليها السلام بعد از ماجراي كربلا، چنين مي نويسد: “به نظر من، وظيفه حقيقي زينب عليها السلام بعد از فاجعه كربلا شروع شد و آن وقتي بود كه موظف شد از دختران بي سرپرست بني هاشم كه مردان خود را از دست داده بودند، حمايت و نگه داري نمايد و تا پاي جان از جواني مريض (زين العابدين عليه السلام) دفاع كند…، وظيفه ديگر زينب عليها السلام اين بود كه نگذارد بعد از آن ماجراي كربلا، خون شهدا به هدر رود.”
و زينب عليها السلام در تمام برنامه هاي فوق با مديريت قوي و محكم پيروز و موفق گشت. روشن است هيچ مديري در برنامه ريزي و رسيدن به آرمانهاي خود نمي تواند موفق باشد، مگر آنكه نخست مدير خود گردد و پيش از مديريت بر ديگران، نخست قادر به اعمال اراده در خود و مالك نفس خويشتن باشد و بداند در هر موضع چگونه بايد حركت كند و زينب عليها السلام مي دانست.
زينب عليها السلام زني بود كه مسلّط بر خويشتن و مالك خشم و غضب خويش بود و مي توانست عواطف خود را مهار كند. وي در شرايطي نبود كه حزن و تأثّر بر او سيطره يابد. او مالك اعمال خود بود؛ اگر چه همدم حزنها و مصيبتها و هم پيمان سختيها بود.
او روحيه اي عظيم داشت و در مواقع مناسب مي توانست خونسردي خود را حفظ كند و در هيچ يك از اين حوادث روحيه خود را از دست نداد و دچار تزلزل رواني نشد و يا دست و پاي خود را گم نكرد؛ زيرا توكّل به خدا داشت و مي دانست صبر در برابر سختيها، پاداشي بس عظيم دارد.
از چمن تا انجمن جوش بهار زينب است
گر شهادت گل كند عطر مزار زينب است
زيور انس و محبت زينب خُلق و وفا
زن، طلا باشد اگر در وي عيار زينب است