۱. ارتباط با خداوند: نیازهای معنوی انسان، واقعیتی انکارناپذیر از وجود وی را شکل می دهند. ارتباط با خداوندی که منشا همه خیرات است و عالم هستی به اشارت او برپاست، تامین کننده حس کمال طلبی و نیاز انسان به ارتباط با وجودی است که سراسر به او نیازمند است.

۲. خویشتن داری و خودمهارگری: ریشه بسیاری از مشکلات انسانها، نداشتن مهارت کنترل تکانه ها است. ماه مبارک رمضان، فرصتی استثنایی جهت تمرین این مهارت ضروری است.

۳. همدلی: درک حال نیازمندان، بدون اینکه شرایطی پیش بیاید تا حال آنها را بفهمیم، میسر نیست. به برکت ماه مبارک رمضان، این درک، هر چند به اندازه ای باشد که به ما یادآوری کند، بسیار سودمند و انگیزه بخش خواهد بود.

۴. خودشناسی: انسان طبعا موجودی است که اگر همه نیازهایش بی دردسر فراهم شود، در معرض خطاهای شناختی از قبیل احساس بی نیازی و غرور کاذب خواهد شد. درک نیازمندی با تمام وجود، و شناختن بهتر خود، از برکات دیگر این ماه عزیز است.

۵. پرورش فضایل مثبت: سحرگاهان و شب های قدر بهانه ای برای خواندن و ارتباط گرفتن با ادعیه پر باری چون دعای ابو حمزه ثمالی و دعای جوشن کبیر است. فهم صفات الهی و تلاش در جهت متخلق شدن به اخلاق الله از برکات دیگر این ماه عزیز است.

برکات این ماه عزیز به این موارد خلاصه نمی شود. تمرین صبر، بهبود ارتباط با دیگران و خود و عالم هستی، تنظیم بدرفتاری ها و اصلاح خود، و … از دیگر ثمرات ماه عزیزی است که دارد تمام می شود…

[دکتر محسن عزیزی ابرقوئی]