امام باقر(علیه السلام) به یکی از دوستان خود فرمود:
أَبْلِغْ شِیعَتَنا أَنَّهُ لا یُنالُ ما عِنْدَ اللهِ إِلاَّ بِعَمَل(1)
به شیعیان ما بگو که هیچ کس به مواهب و رحمت های الهی نمی رسد مگر با عمل.

شرح کوتاه
این گفتار امام باقر(علیه السلام) پاسخی است به آنها که تصور می کنند تنها به عنوان قبول نام تشیع و ابراز عشق به خاندان پیغمبر(صلی الله علیه وآله) می توانند بزرگترین مقام را در پیشگاه خدا داشته باشند، در حالی که می دانیم اساس اسلام روی عمل گذشته شده و شیعیان واقعی آنها هستند که برنامه عملی آنان اقتباسی است از برنامه های عملی علی(علیه السلام) و یارانش و اصولا تشیع از ماده مشایعت به معنای گام برداشت پشت سر کسی است; بنابراین آنها شیعه واقعی خاندان پیغمبرند که پشت سر آنها گام بر می دارند.

1. اصول کافی، جلد 2، صفحه 300.

یکصد و پنجاه درس زندگی - آیت الله ناصرمکارم شیرازی