پاره‌ اي از خطبه غديريه كه درباره معرفي روز غدير و بيان عظمت و شكوه آن است، اشاره مي‌شود.

۱. روز غدير، عيد بزرگ:

«ان اللّه جمع لكم معشر المؤمنين، في هذا اليوم عيدين عظمين كبيرين».
هنگامي كه امام علیه السلام اين خطبه را ايراد فرمود، روز غدير مصادف با روز جمعه بوده است، به همين دليل تعبير به «عيدين» كرده و هر دو را به عظمت و بزرگي ياد كرده است. اين خود بهترين دليل بر «تعيّد» روز هجدهم ذو الحجة و برگزاري مراسم جشن و سرور و بزرگداشت آن است.
در عيد بودن #روز غدير، روايات متعددي از پيامبر (ص) و امامان شيعه (ع) به ما رسيده است، از جمله در روايتي از پيامبر (ص) مي‌خوانيم كه فرمود:
يوم غديرخم افضل اعياد امتي.
و در روايتي از امام صادق مي‌خوانيم كه فرمود:
انه يوم عيد و فرح و سرور.
و يا مي‌فرمايد:
اشرف و اعظم اعياد است.
نويسنده «الغدير»، از برخي بزرگان از دانشمندان اسلام چون ابو ريحان بيروني، ابن طلحه شافعي و ابن خلكان نقل مي‌كند
كه از اين روز با نام «عيد» ياد كرده اند.
۲. روز بيان اراده خدا و روز بلاغ:

«فانزل اللّه علي نبيه في يوم الدوح ما بيّن به عن ارادته في خلصائه وذوي اجتبائه وامره بالبلاغ…».
«واژه دوح»، جمع «دوحه» به معناي درختان بزرگ و تنومند است، اين بخش از خطبه در حقيقت بيانگر موقعيت جغرافياي تاريخي غدير است. امام (ع) مي‌فرمايد، آن روز زير درختان تنومند، آياتي نازل شد كه مبيّن اراده خدا براي بندگان خالص، مخلص و برگزيده اوست.
در آن روز كه هجدهم ذو الحجه بود جبرئيل فرود آمد و آيه يا ايها الرسول بلغ… را بر پيامبر (ص) نازل كرد، و آن حضرت را مأمور به تبليغ امري كرد كه بين خدا وپيامبر (ص) وجود داشت وآن ولايت علي (ع) است.
از جمله بلغ ما انزل اليك بخوبي روشن مي‌شود كه پيش از آن وليّ امر تعيين شده بود و آن روز تنها براي معرفي و ابلاغ بوده است.
۳ .غدير روز بزرگ، روز گشايش، روز تكامل :

«ان هذا يوم عظيم الشأن، فيه وقع الفرج ورفعت الدرج ووضحت الحجج».

عظمت اين روز بدان جهت است كه ظرف #ظهور #اراده الهي و زمان ابلاغ پيام الهي و آثار مترتب بر آن است؛ روزي است كه گشايش و فرج حاصل شد، چرا كه نگراني امت اسلام نسبت به زمان پس از پيامبر را برطرف كرد و بدانها اميد بخشيد؛ روزي كه نردبان تكامل افراشته شد و با طرح مسئله امامت و معرفي امام، دين به كمال لازم خود رسيد، روزي كه حجت‌ها آشكار شد و بر همگان اتمام حجت گرديد.
۴ .روز پرده برداري از مقام امامت:

«هذا يوم الايضاح والافصاح عن المقام الصراح».
«افصاح» به معناي اظهار كردن و مرادف با «ايضاح» است، و صراحت به معناي خالص بودن چيزي از تعلقات است، و سخن صريح از همين باب است بدان جهت كه اظهار و تأويل ندارد. اما مقام صراح يعني جايگاه پاكي، پيراستگي، و منظور از آن مقام عصمت و امامت است كه در روز غدير از آن پرده برداري شد و امام براي همگان مشخص شد تا ديگر بهانه اي براي منافقان و دو رويان نباشد كه پيامبر (ص) به صراحت كسي را معرفي نكرده است.