«اینکه حضرت اباعبدالله (ع) نهضت کرد و قیام کرد با عدد کم در مقابل این، برای اینکه گفتند تکلیف من این است که استنکار کنم، نهی از منکر کنم.»  .«سیدالشهدا… تمام رندگیش را صرف این کرد که…. معروف در کار باشد. منکرات از بین بروند».

«او تکلیف می‌دید برای خودش که باید او با این قدرت مقاومت کند و کشته بشود تا به هم بخورد این اوضاع…»

همانگونه که می‌دانیم در شرع مقدس اسلام، مسئله امر به معروف و نهی از منکر به گونه‌ای نیست که بتوان آن را به زمان و فرصت دیگری موکول کرد، لذااین هدف را به عنوان هدف کوتاه مدت و فوری تلقی می‌نماییم.

یادآور می‌شویم مسئله نهی از منکر به اقتضای ظروف و شرایط خاص خود به دو شکل صورت می‌گیرد:الف - چنانچه قوانین اسلامی باشند، اما شخص حاکم به فسق اخلاقی یا فسق اعتقادی گرفتار شود که در این صورت باید با نهی از منکر زبانی و اصلاحگری و… اقدام نمود.ب- چناچه قوانین حکومت نیز به نحوی از اسلام عدول نماید (همچنانکه در عصر یزید اتفاق افتاد) و حاکم نیز فاسق باشد در این صورت، نهی از منکر در شکل و قالب «جهاد» و خروج علیه حکومت جائر متبلور می‌شود.در این مرحله نیز مهم انجام تکلیف و وظیفه شرعی است. خواه نتیجه فوری اخذ شود یا نشود و به تعبیر امام (ره): ولو اینکه آمر و ناهی کشته شوند. در اینجا هدف جهاد، شهادت و کشته شدن نیست بلکه هدف، نهی از منکر و اجرای فرمان الهی است.

امام راحل (ره) می‌فرماید: «حضرت سیدالشهدا قیام کردند بر ضد یزید و شاید همانطور هم بود که خوب، اطمینان به این بود که موفق به اینکه یزید را از سلطنت بیندازند نشوند… در عین حال برای همین معنی که بر ضد یک رژیم ظالم قیام کنند، ولو اینکه کشته بشوند، قیام کردند و کشته دادند و کشتند و خودشان هم کشته شدند.»
شبکه اهداف نهضت عاشورا از دیدگاه امام خمینی - غلامرضا ذاکر صالحی