تداوم امامت تا ظهور مهدي (عج)

از مسائلي كه اميرمومنان به آن توجه نموده، ادامه و استمرار امامت است در طول زمان تا دوران ظهور مهدي موعود (عج) و اين كه هيچ زماني خالي از حجت و امامي نيست. اين همان سخن و مطلبي است كه در منابع شيعي و سني آمده است كه خلفا و جانشينان پيامبر اكرم (ص) دوازده نفرند و همه از بني هاشم مي‌باشند و به قول «شيخ سليمان قندوزي» مقصود از دوازده خليفه همان امامان دوازده گانه شيعه است زيرا نمي توان احاديث را بر خلفاي راشدين تطبيق كرد چون تعداد آنان كمتر از دوازده است و نمي توان بر حاكمان اموي منطبق كرد چون بيشتر از دوزاده نفر بودند و غالب آنها عناصر ظالم و ستمگر بوده اند. گذشته از اين آنها از دودمان هاشم نبودند بلكه از تيرة اميه بوده اند و همين طور به خلفاي عباسي نمي توان تفسير كرد چون تعداد آنها نيز بيش از دوازده نفر است و افزون بر آن پيوسته با نزديكان پيامبر در جنگ و ستيز بوده اند لذا راهي جز اين نيست كه بگوئيم كه همان امامان دوازده گانه شيعه مقصود است. كلام اميرمؤمنان در اين زمينه چنين است: «الا ان مَثَلَ آل محمد (ص) كمثل نجوم السماء اذا خوي نجم طلع نجم فكانكم قد تكاملت من الله فيكم الصنائع و اراكم ما كنتم تاملون»
بيدار باشيد مثل آل محمد (ص) چونان ستارگان آسمان است اگر ستاره اي غروب كند ستاره ديگري طلوع خواهد كرد اين امر تا ظهور امام زمان ادامه دارد و در دوران او است كه گويا مي‌بينيم (در پرتو خاندان پيامبر) نعمت‌هاي خدا بر شما تمام شده و شما به آنچه آرزو داريد رسيده اند. در جاي ديگر صريحاً فرمود:
«ان الائمه من قريش غرسوا في هذالبطن من هاشم لاتصلح علي سواهم و لا تصلح الولاة من غير هم».
«همانا امامان همه از قريش مي‌باشند كه «درخت» آنها را در خاندان بني هاشم كاشته اند مقام ولايت و امامت در خورديگران نسيت و ديگر مدعيان شايستگي آن را ندارند. »