ادله وقوع معاد

زنده شدن پرندگان توسط ابراهیم علیه السلام

وَ إِذْ قالَ إِبْراهيمُ رَبِّ أَرِني‏ كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى‏ قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى‏ وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبي‏ قالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلى‏ كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتينَكَ سَعْياً وَ اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزيزٌ حَكيم‏؛

و[یاد کن] هنگامی که ابراهیم گفت: ای پروردگار من! به من نشان بده كه چگونه مردگان را زنده مى‏كنى؟ [خدا] فرمود: آیا[به قدرتم نسبت به زنده کردن مردگان] ایمان نیاورده ای؟!  گفت:چرا، و لی[مشاهده کیفیت این حقیقت را خواستم] تا قلبم آرامش یابد،[خدا] فرمود: چهار پرنده بگير و آنها را [برای دقت در آفرینششان] به خود نزدیک کن و [پس از قطعه قطعه کردن] بر هر كوهی بخشی از آنها را قرار ده، سپس آنها را بخوان که شتابان به سویت می آيند و بدان كه یقینا خدا تواناى شکست ناپذیر و حکیم است‏.(بقره:260)

توضیح:

روزی حضرت ابراهیم علیه السلام مرداری را مشاهده کرد که متلاشی شده و پرندگان از آن می خوردند. با دیدن این صحنه، از خدا درخواست کرد تا چگونگی زنده کردن مردگان را به او نشان دهد. خداوند خواست وی را اجابت کرد و دستور داد که چهار پرنده را گرفته، قطعه قطعه کند و بر قله ی کوه ها قرار دهد. سپس آنها را صدا بند تا چگونگی حشر آنها را ببیند.

حدیث:

امام باقر علیه السلام: « لقمان به فرزندش گفت: ای فرزندم! اگر در مرگ تردید داری، خواب را از خودت دور ساز[خواهی دید که نمی توانی] و اگر در حشر و معاد شک داردی، بیداری را از خودت دور کن[ خواهی دید که نمی توانی]».