بندگی، تنها در برابر خداوند رواست نه دیگران

إیاک نَعْبُدُ وَ إِیاک نَسْتَعِینُ

(خدایا) تنها ترا می پرستیم و تنها از تو یاری می جوئیم. (سوره حمد، آیه 5)

 پیامها

1- ابتدا باید بندگی خدا کرد، آنگاه از او حاجت خواست.
2- بندگی، تنها در برابر خداوند رواست نه دیگران.
3- گر چه عبادت از ماست، ولی در عبادت کردن نیز نیازمند کمک او هستیم.
4- «إِیاک نَعْبُدُ وَ إِیاک نَسْتَعِینُ» یعنی نه جبر است و نه تفویض. چون می گوییم:
«نَعْبُدُ» پس دارای اختیار هستیم و نه مجبور. وچون می گوییم: «نَسْتَعِینُ» پس نیاز به او داریم و امور به ما تفویض نشده است.
5- شناخت خداوند و صفات او، مقدمّه دست یابی به توحید و یکتاپرستی است.
6- از آداب دعا و پرستش این است که انسان خودرا مطرح نکند و خود را در حضور خداوند احساس کند.
7- توجّه به معاد، یکی از انگیزه های عبادت است.

منبع: تفسیر نور ج 1 صفحه 31