حمایت از ایتام و ارتقای معنوی
ادامه مطلب
امام زين العابدين علیه السلام این نیاز را در ادبیات مناجات چنین مطرح می‌سازد: «خداى من! ما را از حمايت خود بى‌بهره مگردان و از پشتيبانى و توجّه خود بى‌نصيب مفرما… به فرشتگان و بندگان نيكوكارت كه خاصّان درگاه تو هستند، [سوگندت مى‌دهم و] از تو مى خواهم كه براى ما حفاظى قرار دهى تا ما را از هلاكت‌ها برهاند و در برابر آفت‌ها و آسيب‌ها سپر ما گردد… و ما را در پناهگاه‌هاى عصمت و محافظت خود درآورى».
حمایت از ایتام و ارتقای معنوی
سیاست‌های دین در حمایت از کودکان محروم از پدر، تشویقی و بیشتر ناظر به جنبه‌های معنوی آن است. حمایت از یتیم در آموزه‌های دینی، رفتاری سلامت‌بخش برای حامی، یتیم و جامعه است. چند سخن از پیامبر اعظم(ص) را با هم می‌خوانیم:
«براى يتيم چون پدر مهربان باش و بدان كه هرچه بكارى همان مى‌دروى».
پيامبر خدا(صلی الله علیه وآله) ـ آنگاه كه انگشت اشاره و ميانى خود را نشان داد ـ فرمود: من و سرپرست يتيم ـ در صورتى‌كه از خداوند عزّ و جلّ پروا كند ـ در بهشت مانند اين دوهستيم».
«در بهشت سرايى است كه به آن «شادى سرا» گفته مى‌شود و تنها كسى وارد آن مى‌شود كه ايتام مؤمنان را شاد سازد».
«هر كس يتيمِ بچّه مسلمانى را در خورد و خوراك خود شريك گرداند، قطعاً خداوند او را به بهشت مى‌برد مگر اينكه گناهى نابخشودنى مرتكب شود».
امام رضا علیه السلام نیز در نامه‌ای به یکی از یاران خویش، در تحلیلی فردی و اجتماعی درباره علّت تحريم خوردن مال يتيم، نوشت:
[خداوند] به ناحق خوردن مال يتيم را به اين دليل حرام فرموده كه مفاسد زيادى در اين كار مى‌باشد: هر که مال يتيم را به ناحق بخورد، در كشتن او كمك كرده است؛ زيرا يتيم بى‌نياز نيست و نمى‌تواند خودش را اداره كند و روى پای خودش بايستد و كسى را هم، مانند پدر و مادر، ندارد كه او را سرپرستى و اداره كند.
بنابراين وقتى مال او را بخورد، مثل اين است كه او را كشته و به فقر و بيچارگى‌اش كشانده است… و اين باعث مى‌شود كه وقتى يتيم به سنّ بلوغ رسيد و بزرگ شد، در صدد انتقام‌گرفتن برآيد و ميان آنها كينه و دشمنى و نفرت به وجود آيد تا جايى كه يكديگر را از بين ببرند».
توجه به این قانون روشن، مانع بروز بسیاری از ناهنجاری‌های فردی و اجتماعی در بزرگسالی کودکان محروم از پدر است.
