باید زمینه ی تشنگی در بدن کاهش یابد و رطوبت زیاد شود و سطح صفرای موجود در بدن کاهش یابد. راهکار مناسب،استفاده از صفرا زداهاست، ترشی ها،گس مزه ها، آبغوره، آبلیمو در چای، آب گوجه و مقداری سالاد، آب زرشک، بهتر است در سفره باشد. حتما لازم نیست زیاد آب بنوشیم تا صفرا کم شود، اتفاقا برعکس است، آب زیاد، صفرای موجود در بدن را فراخوان می کند و تشنگی افزایش می‌ یابد. پس در اوج گرمای فصلی و گرمای تن ،آب تشنگی را کم نمی کند و باید از صفرازداها استفاده کرد تا رطوبت بدن افزایش یابد.

 نحوه ی غذا خوردن از نکات بسیار مهم، در کاهش تشنگی روزه داریست. غذا باهر محتوایی، در حجم کم باید کاملا جویده شود تا میزان بهره گیری از غذا افزایش یابد. حالا که چند ساعتی روزه بودیم و سر سفره افطاریم، دیگر غذا هست، نیازی نیست غذا را ببلعیم. جویدن غذا نقش اساسی در کیفیت جذب آن دارد. نیازی نیست در سحر و افطار خیلی غذا بخوریم، اولا حجم غذا را کم کنیم و ثانیا غذایی که وارد دهان می شود به آرامی بجویم و این عادت خوب را در ماه رمضان در خود پدید آوریم. جذب غذا از طریق بزاق میسر است. مهم این است که چقدر بزاق ضمیمه ی غذا شده است، بزاق بیشتر، باعث می شود غذا بیشتر، جذب معده و تن شودو خاصیتش بروز یابد. جویدن بیشتر غذا باعث کاهش تشنگی می شود. اگر این نکته عادت تن شود بخش عظیمی از بیماری ها را جمع می کند خصوصا کبد چرب، که مهمترین زمینه های ایجاد آن، بلعیدن غذا، آب سرد نوشیدن و آب بین غذا نوشیدن است.

  دکتر حسین خیراندیش