جمعه‌ها را همه از بس که شمردم بی‌تو

بغض خود را وسط سینه فشردم بی‌تو
بس‌که هر جمعه غروب آمد و دل‌گیرم کرد

دل به دریای غم و غصه سپردم بی‌تو
تا به این‌جا که به درد تو نخوردم آقا

هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی‌تو
چاره‌ای کن گره افتاده به کار دل من

راهی از کار دلم پیش نبردم بی‌تو
سال‌ها می‌شود از خویش سؤالی دارم

من اگر منتظرم از چه نمردم بی‌تو
با حساب دل خود هر چه نوشتم دیدم

من از این زندگیم سود نبردم بی‌تو
گذری کن به مزارم به خدا محتاجم

من اگر سر به دل خاک سپردم بی‌تو

محمدجواد پرچمی