فضیلت علم

«يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبير؛

خداوند از میان شما کسانی را که ایمان آورده اند، بالا می برد و کسانی را که به آن ها دانش عطا شده، درجاتی رفعت می بخشد و خداوند از آن چه می کنید، آگاه است.(مجادله:11)

تعبير به” درجات” (به صورت نكره و با صيغه جمع) اشاره به درجات عظيم و والايى است كه خداوند به اينگونه افرادى كه علم و ايمان را تواما دارا هستند مى‏ دهد.

گرچه آيه در مورد خاصى نازل شده، ولى با اين حال مفهوم عامى دارد و نشان مى ‏دهد آنچه مقام آدمى را نزد خدا بالا مى‏ برد، دو چيز است: 1- ايمان 2-علم.
درجات انسان به اندازه ایمان اوست و  درجات ایمان نیز به اندازه دریافت معارف و علوم ائمه علیهم السلام است،علم امام سرچشمه ایمان است( ائمه خزان علم الله هستند)،  اگر انسان بتواند در نهر عظیم علم معصوم سیر کند و به معارف مکنون در قلب امام دست یابد، به درجات عظیمی دست یافته است و این مقام نسیب هر کسی نمی شود و فقط کسانی که مانند سلمان از اهل بیت شدند و از اهل این خانه « فی بیوت أذن الله أن ترفع…» شدند، اعطا می شود.

حدیث:

قال الصادق علیه السلام: من تعلم العلم و عمل به و علم لله دعی فی ملکوت السماوات عظیما فقیل: تعلّم لله و عمل لله و علم لله؛

هر کس برای خدا دانش بیاموزد و به آن عمل کند و به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمانها به بزرگی یاد شود و گویند: برای خدا آموخت و برای خدا عمل کرد و برای خدا آموزش داد.