إِنْ ذُکِرَ الْخَیرُ کُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ‌وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاهُ
در این که ائمه(علیهم السلام)مبدأ همه خیراتند
مبدأ ظهور و جبلت آل محمدصلی الله علیه وآله حقیقت اسم اللَّه است و ایشان مصادیق کلیه آنند و دیگر مردم یعنی انبیاء و صالحان و شهیدان و صدیقان و مؤمنان مصادیق جزئیه آنند. و در هر نفس از این سر آیه و نشانه‌ای موجود است. ولی در محمد و آل وی علیهم السلام آیات کبرای حق موجود است. و او مبدأ همه خیرات در همه نفوس است و همه خیرات فروع همین اسمند. توحید و ولایت و ملکات حسنه و عبادت‌های فعلی صور اسم اللَّه مکنون در نفوسند. بلکه همه نعمت‌های دنیوی و برزخی و اخروی صور آن اسم مبارک در آن عوالمند، چنان که در روایادر پیدایش آفرینش محمد و آل طاهرین او علیهم السلام بیان شده که: نور آن حضرت‌صلی الله علیه وآله اولین نوری است که خداوند آفریده، آنگاه از اضافه نور او و نور اهل بیت او همه خلایق را آفرید، چنان که در «المعصومون» و نیز «و مختلف الملائکة» و «صفوة المرسلین» مطالب روایات این باب را آوردیم.
از جمله روایت ابوجعفر طوسی(1571) به اسنادش به فضل بن شاذان از داود بن فرقد روایت کرده که گفت: «به امام صادق‌علیه السلام گفتم: شما در کتاب خدا نماز و زکات و حجّید.
فرمود: ای داود ما در کتاب خدا نماز و زکات و روزه و حج و شهر حرام و بلد حرام و کعبه و قبله و وجه اللَّه و آیات و بینات هستیم و دشمن ما در کتاب اللَّه و قرآن، فحشاء و منکر و بغی و شراب و قمار و انصاب و ازلام و اصنام و اوثان و جبت و طاغوت و میته و خون و گوشت خوک است. ای داود! خداوند ما را خلقتی گرامی کرد و ما را فضیلت و برتری داد و ما را امنا و حافظان و خزانه داران خود نمود. ما خزانه داران او بر آنچه در آسمان‌ها و زمین است هستیم، و برای ما اضداد و دشمنانی قرار داد، ما را در قرآن اسم برد و بهترین و محبوب‌ترین نام‌ها را برای ما در قرآن گذاشت، ولی دشمنان ما را به طور کنایه ذکر کرد.
و اضداد و دشمنان ما را در کتاب خود نام برد و از اسما و ضرب‌المثل‌های‌شان با مبغوض‌ترین اسماء در پیش خود و مؤمنیننام برد.»
و از جمله روایت وی از فضل بن شاذان(1572) به اسنادش از امام صادق‌علیه السلام است که فرمود: «ما اصل و ریشه همه خوبی‌ها و فروع و شاخه‌های ما خوبی‌ها هستند، و از خوبی‌ها توحید و نماز و روزه و فرو بردن خشم و عفو از بدکار و دلسوزی نسبت به فقرا و مراعات همسایه و اقرار و اعتراف به فضل و اهل فضل است، و دشمنان ما ریشه همه شرورند و از شاخه‌های آن همه قبایح و فاحشه‌هاست. ایشان دروغگو و خبرچین و بخیل و قطع کننده رحم و خورنده ربا و خورنده مال یتیم بدون حق و تجاوز از حدودی که خداوند دستور داده و اهل انجام کارهای زشت خواه ظاهر و خواه باطن از قبیل زنا و دزدی هستند، لذا هر بدی و دروغی که یاد شود مربوط به فروع دیگران است.»
در بصائر الدرجات(1573) از حفص مؤدب آمده است که گفت: «ابوعبداللَّه علیه السلام به ابی الخطاب نوشت: به من رسیده است که تو گمان می‌کنی که شراب مردی است و زنا مردی است و نماز مردی است، این طور نیست، ما ریشه همه خیرات هستیم و فروع و شاخه‌های این ریشه طاعت خداست و دشمن ما ریشه شرور و شاخه‌های آن معصیت خداست، آنگاه نوشت: چگونه اطاعت شود کسی که نمی‌داند و چگونه دانسته می‌شود کسی که اطاعت نمی‌شود.»
و دانستید که حقیقت اسم اللَّه سرّ آل محمدعلیهم السلام است و بعد از این ثابت شد که در هر نفسی آیه و مصداقی از آن موجود است، و همه خیرات صادره از مراتب اسم اللَّه است که او مبدأ آن است،
شرح زیارت جامعه کبیره - حسین همدانی درود آبادی
