1. كفایت كردن خدا در زندگانی دنیا : «‌وَمَنْ یتَوَكَّلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»؛ و هر كس بر خدا توكل نماید، خدا او را كافی است.» ‌

 2. روزی خوردن از مجرای غیر منتظره : رسول اکرم «ص» می فرماید: كسی كه با [بریدن امیدش از دیگران] به خدا دل ببندد، خدا كفایت امور زندگیش را می‌كند و از جایی كه به فكرش نمی‌رسد، روزیش را می‌رساند و آن كس كه به دنیا دل ببندد، خدا كارش را به دنیا وا می‌گذارد.

 منبع: (طلاق/3)