ثعلبی در تفسیر آیه: إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ: (تو تنها بیم دهنده‌ای و برای هر گروهی هدایت‌کننده) از «ابن عباس» روایت کرده است که گفت: چون این آیه نازل شد، پیامبر دستش را بر سینه خود زد و فرمود: «منم منذر» سپس به شانه علی اشاره کرد و فرمود:
«أنت الهادی یا علی بک یهتدی المهتدون من بعدی»
توئی هادی! و به وسیله تو بعد از من هدایت یافتگان هدایت می‌شوند.
این روایت را علمای معروف اهل تسنن چون: ابن کثیر در تفسیر خود، ابن صباغ مالکی در «فصول المهمة» و «گنجی شافعی» در «کفایة الطالب» و طبری در تفسیر خود و ابو حیان اندلسی در تفسیرش به نام «بحر المحیط» و همچنین نیشابوری در تفسیر خویش و گروه دیگری نقل کرده‌اند.
میر غیاث الدین مؤلف کتاب «حبیب السیر» می‌نویسد: «قد ثبت بطرق متعدّدة انّه لما نزل قوله تعالی إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ
قال لعلیّ انا المنذر و انت الهادی بک یا علی یهتدی المهتدون من بعدی به طرق متعددی نقل شده هنگامی که آیه: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکُلِّ قَوْمٍ هادٍ» نازل شد پیامبر به علی (علیه السلام) فرمود: من منذرم و تو هادی ای علی! به وسیله تو هدایت یافتگان هدایت می‌شوند.
(ترجمه الطرائف ،ص:209)
بعثت تا غدیر در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم - واحد تحقیقات مرکز غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

شافعی ابن مغازلی در کتاب «المناقب» به سند خود از «عبد اللَّه بن مسعود» روایت کرده که گفت: رسول خدا فرمود: من از دعای پدرم ابراهیم هستم.گفت گفتیم: ای رسول خدا چگونه از دعای پدرت ابراهیم هستی؟
فرمود: خداوند به ابراهیم (علیه السلام) وحی کرد که «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً» (من ترا امام و رهبر مردم قرار دادم) ابراهیم خوشحال شد و گفت: پروردگارا از دودمان من نیز امامانی مثل من قرار بده.
خداوند به ابراهیم وحی فرستاد: ای ابراهیم من عهدی به تو نمی‌دهم که به آن وفا نکنم، عرض کرد خدایا آن چه عهدی است که اگر به من عطا کنی وفا نکنی؟
فرمود: من پیمان امامت را به ستمکاران از دودمان تو نمی‌بخشم.
ابراهیم عرض کرد: ستمکارانی که این پیمان به آنها نمی‌رسد، کیانند؟
به او فرمود: کسی که برای بتی سجده و عبادت کند.
ابراهیم عرض کرد: «وَ اجْنُبْنِی وَ بَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ».
پروردگارا من و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار.
پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: دعای ابراهیم به من و علی (علیه السلام) منتهی شد
«لم یسجد احدنا لصنم قطّ فاتّخذنی نبیّا و اتّخذ علیّا وصیّا»
و هیچ یک از ما در مقابل بتی هرگز سجده نکردیم پس خداوند مرا برای خود پیامبر و علی را وصی اخذ کرد
(ترجمه الطرائف ،ص:208)

بعثت تا غدیر در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم - واحد تحقیقات مرکز غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

ابن مردویه به سند خود از «ابن عباس» روایت کرده که گفت: آیه: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ در باره علی (علیه السلام) نازل شده است .
ابن عباس می‌گوید: هنگامی که آیه: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ» نازل شد، پیغمبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله و سلّم به علی فرمود:

«هو انت و شیعتک تأتی انت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیّین و یأتی عدوّک غضبانا مقمحین»
منظور از این آیه تو و شیعیانت هستند که در روز قیامت وارد عرصه محشر می‌شوید در حالی که هم شما از خدا راضی و هم خدا از شما راضی است و دشمنت خشمگین وارد محشر می‌شود و به زور به جهنم می‌رود.
در حدیث دیگر از «ابو برزه» آمده است که وقتی پیغمبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله و سلّم این آیه را قرائت کرد فرمود:
«هم انت و شیعتک یا علیّ، و میعاد ما بینی و بینک الحوض»
آنها تو و شیعیانت هستند، ای علی وعده من و شما کنار حوض کوثر است .
در «الدر المنثور» از «ابن مردویه» از علی (علیه السلام) نقل می‌کند که پیغمبر اکرم به من فرمود:
«ا لم تسمع قول اللَّه: إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ»؟ انت و شیعتک و موعدی و موعدکم الحوض اذا جئت الامم للحساب تدعون غرّا محجّلین».
آیا این سخن خدا را نشنیده‌ای که می‌فرماید: کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده‌اند، بهترین مخلوقاتند؟ این تو و شیعیان تو هستند، وعده‌گاه من و شما کنار حوض کوثر است، هنگامی که من برای حساب امتها می‌آیم و شما دعوت می‌شوید در حالی که پیشانی سفید و شناخته شده‌اید
بعثت تا غدیر در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم - واحد تحقیقات مرکز غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

ثعلبی در تفسیر خود از ابن عباس در تفسیر آیه: «طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ» روایت کرده که گفت:

رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود:
«طوبی شجرة اصلها فی دار علیّ بن ابی طالب و فی دار کلّ مؤمن منها غصن»
(طوبی درختی است که اصلش در خانه علی بن ابی طالب (علیه السلام) و شاخه‌های آن همه جا و بر سر همه مؤمنان و بر فراز خانه‌هایشان گسترده است).
بعد فرمود:
«طُوبی لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ»
خوشا بر احوال آنها و مقام نیکوی آنها یعنی نیکو مکان برگشتی است
بعثت تا غدیر در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم - واحد تحقیقات مرکز غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم

ماجرا به نقل ابن شهرآشوب، وقتي پيام پيامبرصلي الله عليه وآله در مورد جانشيني اميرمؤمنان در همه جا پخش گرديد، فردي به نام «حارث بن نعمان فهري» به نزد آن حضرت آمده، گفت: «اي محمدصلي الله عليه وآله! از طرف خدا به ما دستور دادي كه شهادتين را بگوييم و ما را به نماز، روزه، حج و زكات دستور دادي، ما نيز پذيرفتيم. بالأخره راضي نشدي تا اين كه دست عموزاده ات را گرفتي، او را بر همه برتري دادي، به عنوان رهبر و جانشين خودت بر ما قرار دادي و گفتي: من كنت مولاه فهذا علي مولاه آيا اين كار از طرف خودت بود يا از طرف پروردگار؟» پيامبرصلي الله عليه وآله فرمود: «قسم به آن خدايي كه جز او خدايي نيست اين امر از طرف پروردگار مي باشد.» حارث كه با شنيدن اين سخن از پيامبرصلي الله عليه وآله سخت عصباني گشته بود در حالي كه به طرف شتر خود مي رفت، گفت: خدايا! اگر آن كه محمّدصلي الله عليه وآله مي گويد، حقيقت دارد، سنگي از آسمان بر سر ما بفرست يا ما را به عذابي دردناك مبتلا كن. او هنوز به شتر خود نرسيده بود كه سنگي از آسمان، بر سرش فرود آمد و در دم كشته شد.( محمد جواد طبسی،مجله مبلغان)