شافعی ابن مغازلی در کتاب «المناقب» به سند خود از «عبد اللَّه بن مسعود» روایت کرده که گفت: رسول خدا فرمود: من از دعای پدرم ابراهیم هستم.گفت گفتیم: ای رسول خدا چگونه از دعای پدرت ابراهیم هستی؟
فرمود: خداوند به ابراهیم (علیه السلام) وحی کرد که «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً» (من ترا امام و رهبر مردم قرار دادم) ابراهیم خوشحال شد و گفت: پروردگارا از دودمان من نیز امامانی مثل من قرار بده.
خداوند به ابراهیم وحی فرستاد: ای ابراهیم من عهدی به تو نمی‌دهم که به آن وفا نکنم، عرض کرد خدایا آن چه عهدی است که اگر به من عطا کنی وفا نکنی؟
فرمود: من پیمان امامت را به ستمکاران از دودمان تو نمی‌بخشم.
ابراهیم عرض کرد: ستمکارانی که این پیمان به آنها نمی‌رسد، کیانند؟
به او فرمود: کسی که برای بتی سجده و عبادت کند.
ابراهیم عرض کرد: «وَ اجْنُبْنِی وَ بَنِیَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ».
پروردگارا من و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار.
پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمود: دعای ابراهیم به من و علی (علیه السلام) منتهی شد
«لم یسجد احدنا لصنم قطّ فاتّخذنی نبیّا و اتّخذ علیّا وصیّا»
و هیچ یک از ما در مقابل بتی هرگز سجده نکردیم پس خداوند مرا برای خود پیامبر و علی را وصی اخذ کرد
(ترجمه الطرائف ،ص:208)

بعثت تا غدیر در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم - واحد تحقیقات مرکز غدیرستان کوثر نبی صلی الله علیه و آله و سلم