آموزش نقش جنسی به فرزندان :
مطابق نظریه روانکاوی، پدر نقش اساسی در سالهای اولیه زندگی کودک بر عهده دارد، که تحول وجدان و همانند سازی در نقش جنسی، از مهمترین آثار آن است. طبق نظریه هترینگتون، در حالیکه هم محبت مادرانه و هم محبت پدرانه، زنانگی را در دختران افزایش می دهد، این محبت پدرانه است که خصوصیات مردانه را در پسران تقویت می کند، البته رابطه پدر و مادر نیز مهم است. در خانواده هایی که فقط مادر تصمیم می گیرد و پدر منفعل است، کمتر احتمال می رود پسران، پدرانشان را به عنوان الگو قرار دهند.
همچنین، دخترانی که پدرشان در زندگی آنها حضور فعال دارند، کمتر در سن جوانی، دچار بی بند و باری جنسی می شوند و در بزرگسالی نیز، بیشتر با مردان رابطه سلامت برقرار می کنند.

توجه به نیازهای حقیقی فرزندان :
تربیت فرزندان، تنها در آموزش خلاصه نمی شود، بلکه مهمتر از آن، توجه به کودک و نیازهای آنها و توجه به سلامت روحی، روانی و امور مادی و معنوی آنان می باشد. همچنانکه امام سجاد علیه السلام در رابطه با مسوولیت پدر می فرماید: “به درستی که مسئول هستی فرزندانت، را با آداب و اخلاق نیکو پرورش دهی، آنان را به خداوند بزرگ، راهنمایی کنی و آنها را در اطاعت و بندگی پروردگارشان، یاری نمایی". (مکارم الاخلاق، به نقل از طاهری)
رسول اکرم، صل الله علیه و آله، به بعضی از کودکان نظر افکند و فرمود: “وای به فرزندان آخر الزمان، از روش ناپسند پدرانشان! عرض شد: یا رسول الله! از پدران مشرک؟ فرمود: نه، از پدران مسلمان، که به فرزندان خود، هیچ یک از فرائض دینی را نمی آموزند و به ناچیزی از امور مادی درباره ی آنان قانع هستند. من از این مردم، بری و بیزارم و آنان نیز از من بیزار". (مستدرک، به نقل از افشاری، 1386)

امام باقر علیه السلام می فرماید:” مصونیت اطفال از خطرات و انحرافها در پرتو صلاحیت و شایستگی پدران آنهاست". پدران نقش منحصر به فردی را در راه تربیت فرزندان صالح ایفا می کنند. هیچ کس نمی تواند، به اندازه آنها بر فرزندانشان، تاثیر گذار باشند . شواهد علمی نشان می دهد، پدرانی که در پرورش فرزندشان حضور فعال دارند- بویژه پدرانی که در زندگی فرزندان خود حضور هیجانی دارند- نقش به سزایی در سلامت فرزندشان دارند.
داستان زندگی حضرت مریم در قرآن؛ به خوبی بیانگر اهمیت وراثت و تربیت خانوادگی و سرپرست شایسته می باشد.خداوند در قرآن کریم می فرماید: “مریم [سلام الله علیها ] را به طرز نیکویی پروراندیم و بطور شایسته نهال وجود او را رویانیدیم، و پرورش دادیم و کفالت او را به حضرت زکریا، علیه السلام، سپردیم". فرزندانی، که تحت تربیت صحیح پدر و مادر قرار گرفته اند، در بزرگسالی انسانهایی شایسته خواهند شد، که در قرآن، از آنها به عنوان زینت پدر و مادر در دنیا و از مصادیق باقیات و صالحات در آخرت می شوند. “مال و فرزند، زینت زندگی این عالمند و کارهای شایسته ماندنی در نزد پروردگار تو، از جهت ثواب و امید بهتر و برتر است". (کهف، 46)
برعکس، تربیت ناصحیح و ناشایست، باعث فرزندانی ناصالح می گردد، که نه تنها زینت پدر و مادر نیستند، بلکه مایه ننگ و نفرت آنان می باشند، حضرت علی، علیه السلام، می فرماید:” فرزند بد و ناخلف باعث نابودی شرافت خانواده و بد نامی گذشتگان است".
همچنین قرآن کریم می فرماید: “ای کسانی که ایمان آورده اید، پدران و برادران خود را اگر کفر را بر ایمان برگزیدند، دوست و یاور خود مگیرید".(توبه،23) با توجه به آیه مذکور، می توان نتیجه گرفت که؛ پدر کافر بر فرزند مسلمان، ولایت و سرپرستی نمی تواند داشته باشد.

اولين گام خودشناسي ، ديدن معايب خويش و پرهيز از خودكامل بيني است . خوب است ليستي از معايب و نقاط ضعف خود آماده كنيم و براي رفع كردن آنها ، برنامه ريزي و تلاش نماييم .
معجزه ي نوشتن ، ثبت در ذهن و هستي است و توجه و تمركز ما را روي آن اعمال و افكار بيشتر مي كند . در قدم اول فقط كافي است
١- عيب را شناسايي كنيد
٢-وجدان را متوجه آن سازيد حتي در ابتداي امر كه با علم و توجه وجدان باز همان اشتباه را انجام مي دهيد
٤- در خواب و بيداري ذهن شما در حال تحليل و بازبيني و جمع آوري اطلاعات در آن موضوع مي گردد . بهتر است خود را در مواجهه با مطالب خوب ، تجربيات ، فيلم و ادبيات و … درباره آن موضوع قرار دهيد.
٣-وجدان و نيروهاي مثبت دروني در نهايت پيروز مي شوند و رفتار يا فكر جايگزين را به شما پيشنهاد مي دهند

همين حالا در نُت گوشي خود ليستي از نقاط ضعف و معايب خود آماده كنيد .

هر که نقص خویش را دید و شناخت
اندر استکمال خود ده اسبه تاخت‌‌

ز آن نمی‌‌پرد به سوی ذو الجلال
کاو گمانی می‌‌برد خود را کمال‌‌

علتی بدتر ز پندار کمال
نیست اندر جان تو ای ذو دلال‌‌

علت ابلیس انا خیری بده ست
وین مرض در نفس هر مخلوق هست

مولانا
@sipa313

صمیمیت
صمیمیت در خانواده امری لازم و ضروری است زیرا سهم مهمی در کاهش خشونت در خانواده دارد. بسیاری از رفتارهای خشونت آمیز به این دلیل است که صمیمیت بین طرفین وجود ندارد. صمیمیت هنگامی افزایش می یابد که افراد خانواده در امور زندگی با یکدیگر مشارکت داشته باشند، همچنین اعتماد و اطمینان در مشارکت بین اعضای خانواده باعث صمیمیت می شود.

تأمل وسکوت
یکی از بهترین راه های کنترل خشونت در خانواده، کنترل رفتار خویشتن در مواقعی است که یکی از اعضای خانواده به تحریک دیگری بپردازد. بهترین شگرد در این هنگام آن است که دیگران سکوت اختیار کنند تا آن فرد هم آرامش پیدا کند. سپس در یک فرصت مناسب با هم به بحث و بررسی برسند.

تخلیه
یعنی اینکه به طور مستقیم جواب خشونت را ندهیم. تحقیقات جدید نشان داده که پرخاشگری ملاکی و حتی فیزیکی علاوه بر اینکه خشم را کاهش نمی دهد باعث افزایش آن نیز می شود.

مدل پرخاشگری غير پرخاشگرانه(قدم زدن و …)
تحقیقات نشان داده که افراد عادی که پرخاشگری خود را بدون رفتار پرخاشگرانه بروز داده ند بعد از این کار سطح کمتری از پرخاشگری را داشته اند ولی به طور کل این روش هم زیاد مؤثر نیست.

تنبیه
در طول تاریخ یکی از وسایل اجتماعی برای کم کردن میزان خشونت تنبیه بوده است که توسط آن جلوی تجاوز، خشونت و دیگر رفتارهای پرخاشگرانه را می گرفتند. ولی در حال حاضر علما معتقدند که تنبیه به طور موقت جلوی خشونت را میگیرد و برعکس در طولانی دت به طور مستقیم باعث تقویت آن می شود.

صحبت کردن در موردمشکل
بهترین روش برای کاهش پرخاشگری صحبت کردن در مورد آن است. این تکنیک به طور عملی است، یعنی هنگامیکه پرخاشگری به حد اعلای خود می رسد، یکی از طرفین سکوت اختیار می کند و سعی می کند قایله را ختم کند. ولی بعد از اینکه طرفین آرام شدند و مدتی نیز گذشت با خونسردی مطالب را با یکدیگر در میان می گذارند و آن را حل و فصل می نمایند.