امام باقر علیه السلام می فرماید:” مصونیت اطفال از خطرات و انحرافها در پرتو صلاحیت و شایستگی پدران آنهاست". پدران نقش منحصر به فردی را در راه تربیت فرزندان صالح ایفا می کنند. هیچ کس نمی تواند، به اندازه آنها بر فرزندانشان، تاثیر گذار باشند . شواهد علمی نشان می دهد، پدرانی که در پرورش فرزندشان حضور فعال دارند- بویژه پدرانی که در زندگی فرزندان خود حضور هیجانی دارند- نقش به سزایی در سلامت فرزندشان دارند.
داستان زندگی حضرت مریم در قرآن؛ به خوبی بیانگر اهمیت وراثت و تربیت خانوادگی و سرپرست شایسته می باشد.خداوند در قرآن کریم می فرماید: “مریم [سلام الله علیها ] را به طرز نیکویی پروراندیم و بطور شایسته نهال وجود او را رویانیدیم، و پرورش دادیم و کفالت او را به حضرت زکریا، علیه السلام، سپردیم". فرزندانی، که تحت تربیت صحیح پدر و مادر قرار گرفته اند، در بزرگسالی انسانهایی شایسته خواهند شد، که در قرآن، از آنها به عنوان زینت پدر و مادر در دنیا و از مصادیق باقیات و صالحات در آخرت می شوند. “مال و فرزند، زینت زندگی این عالمند و کارهای شایسته ماندنی در نزد پروردگار تو، از جهت ثواب و امید بهتر و برتر است". (کهف، 46)
برعکس، تربیت ناصحیح و ناشایست، باعث فرزندانی ناصالح می گردد، که نه تنها زینت پدر و مادر نیستند، بلکه مایه ننگ و نفرت آنان می باشند، حضرت علی، علیه السلام، می فرماید:” فرزند بد و ناخلف باعث نابودی شرافت خانواده و بد نامی گذشتگان است".
همچنین قرآن کریم می فرماید: “ای کسانی که ایمان آورده اید، پدران و برادران خود را اگر کفر را بر ایمان برگزیدند، دوست و یاور خود مگیرید".(توبه،23) با توجه به آیه مذکور، می توان نتیجه گرفت که؛ پدر کافر بر فرزند مسلمان، ولایت و سرپرستی نمی تواند داشته باشد.