بنام خداوند هستی بخش 

می خواهم از آداب و مراقبات ماهی بگویم؛

پر خیر و برکت

دارای فضائل بیشمار (27 رجب بعثت پیامبر و میلاد سه امام معصوم، امام علی، امام باقر و امام جواد علیهم ‏السلام و اعتکاف ایام البیض در این ماه است. یاد پیشوایان شهید، امام کاظم و امام هادی علیهما السلام و نیز حضرت زینب س گرما‏ بخش دل‏های مؤمنان است.)

ماهی که بهار اولیاست و محبوب رب من

:ماه برآورده شدن حاجات و آمرزش گناهان

:رجب را رجب الفرد نیز گفته اند، بدلیل تنها واقع شدن و جدا شدن آن از سایر ماه های حرام

این ماه سرشار است از رحمت الهی، ریسمان الهی نیز هست و اصم

:و در یک کلام ماه ولایت، ماه مولا امیرالمومنین علی علیه السلام

گویند در این ماه باید به توحید رسید، زمینه ساز ماه مبارک رمضان است و میوه اش را که همان عبودیت است در ماه خدا چید.
باید در این جویبار فضل الهی که مسیر و توفیقات یکساله ما مشخص میشود یک بازنگری داشته باشیم؛

یعنی باطن خود را شخص زنیم، خس و خاشاکش را جدا کنیم، آفات و بیماری هایش را بشناسیم و بدنبال راه درمان باشیم.
ظرفیت وجودی ما نیز، با انجام دادن اعمال و مراقبات این ماه بالا می رود.

مراقبات ماه رجب :

خالص نمودن عمل، مهم تر از تکثیر عمل است.

حضور و یاد خدا در همه ی لحظات

توجه به حرام بودن ماه

سه ماه رجب، شعبان و رمضان ماه عبادت است.

 اعمال ماه رجب 

شب اول:

غسل
استهلال ماه در این شب و تمامی شب های دیگر و دعا
خواندن نماز شب اول رجب، بعد از نماز مغرب و عشاء
✍در رکعت اول حمد و الم نشرح یک مرتبه، توحید سه مرتبه و در رکعت دوم حمد و الم نشرح و توحید و معوذتین را و بعد از سلام نماز سی مرتبه لا اله الا الله و سی مرتبه صلوات
احیای شب اول ماه سفارش شده است و بهتر است که همراه با محاسبه، مراقبه، توبه و عنابه باشد.
خواندن زیارت امام حسین علیه السلام

روز اول:
روزه
غسل
خواندن نماز سلمان: ده رکعت نماز و بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه حمد و سه مرتبه توحید و سه مرتبه قل یا ایها الکافرون بخواند و بعد از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
اللَّهُمَّ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ وَ لا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ وَ لا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ
‏سپس دستها را بر چهره خود بكشد.
خواندن زیارت امام حسین علیه السلام

اولین پنجشنبه ماه لیله الرغائب است که اعمال و فضیلتش در مفاتیح الجنان آمده است.

روزه
غسل
ذکر صلوات
خواندن زیارت امیرالمومنین علیه السلام
تبریک به پیامبر و مولا صاحب الزمان عج
ذکر فضایل مولا
اعمال خود را به حامیان و پاسبان آن روز تسلیم نماید.

روز 15:
روزه
غسل
زیارت امام حسین علیه السلام
نماز سلمان
عمل ام داوود

:شب 27:
غسل
خواندن دعای مخصوص که در مفاتیح الجنان آمده است.
دوازده رکعت نماز مخصوص:
در هر رکعتی حمد و سوره ای از سوره های کوچک مفصّل و مفصّل از سوره محمد است تا آخر قرآن، بعد از نمازها هفت بار سوره هاي حمد . ناس . اخلاص . كافرون . قدر و آية الكرسي خوانده شود .
آنگاه دعاي زير خوانده شود:
الحمد لله الذي لم يتخذ ولدا و لم يكن له شريك في الملك و لم يكن له ولي من الذل و كبره تكبيرا . اللهم اني اسئلك بمقاعد عزك علي اركان عرشك و منتهي الرحمة من كتابك و باسمك الاعظم الاعظم الاعظم و ذكرك الاعلي الاعلي الاعلي و بكلما تك التامات ان تصلي علي محمد و آله و ان تفعل بي ما انت اهله.

روز 27:
غسل
روزه
بسیار صلوات فرستادن
دعای مخصوص این روز که در مفاتیح الجنان آمده است.
زیارت پیامبر و امیرالمومنین علی علیه السلام در این روز

آخرین روز:
غسل
روزه
خواندن نماز سلمان

زیارت امام رضا علیه السلام در کل ماه علی الخصوص شب بیست و هفتم سفارش شده است

: در صورت عدم روزه ماه رجب ذکر مخصوص ان و صدقه جایگزین شود.

 استغفار، هزار مرتبه در طول ماه
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ مِنْ جَمِيعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ

 یا 10000 و یا اقلش 100 مرتبه سوره توحید

 1000 مرتبه لا اله الا الله

 100 مرتبه أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحده لا شریک له و اتوب الیه که اگر چهار صد مرتبه بگوید اجر شهید را دارد.

 ذکر سجده امام سجاد علیه السلام
عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ العَفْوُ مِنْ عِنْدک در سجده

قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع رَجَبٌ نَهَرٌ فِي الْجَنَّةِ أَشَدُّ بَيَاضاً مِنَ اللَّبَنِ وَ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ فَمَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ سَقَاهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِكَ النَّهَرِ

امام كاظم عليه السّلام فرمود: رجب رودخانه‏اى در بهشت است كه سپيدتر از شير و شيرين‏تر از عسل است. هر كه روزى از ماه رجب را روزه بدارد، خداى گرامى و بزرگ او را از آن رودخانه نوشاند.

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص: 53

سالهاي (94 تا 114 ه . ق) زمان آغاز مشربهاي فقهي و اوج گيري روايت حديث در رابطه با تفسير است . از علماي اهل سنت افرادي مثل زهري، مكحول، قتاده، هشام بن عروه و … در زمينه نقل حديث و ارايه فتوي فعاليت مي كردند و البته وابستگي اشخاصي مثل زهري، ابراهيم نخعي، ابوالزناد، رجاء ابن حيوة و … به دستگاه حكومتي، ضرورت پرداختن امام عليه السلام به سنت واقعي پيامبر صلي الله عليه و آله را روشن مي كرد . امام باقر عليه السلام به خوبي اين خطر را احساس مي كرد، در نامه اي به سعد الخير، مي فرمايد: «فاعرف اشباه الاحبار والرهبان الذين ساروا بكتمان الكتاب وتحريفه فما ربحت تجارتهم وما كانوا مهتدين;  همانند احبار و رهبانها را بشناس . آنان كه كتاب خدا را از مردم كتمان و تحريف كرده و [با تمام اين احوال] سودي از كارشان نبرده و هدايت نشده بودند .»

در اين دوره اساسا فقه نزد اهل سنت وارد مرحله تدوين خود شد . فروكش كردن تنشهاي سياسي پس از حادثه كربلا و شكست ابن زبير و يك پارچه شدن حاكميت بني اميه بسياري از علماء را از صحنه سياست دور كرد و آنان به حوزه هاي ديگر مانند درس و حديث روي آوردند . فرمان تدوين حديث توسط عمر بن عبدالعزيز، در سال 100 ه . ق به ابوبكر بن حزم،  بهترين شاهد بر تكاپوي فرهنگي اهل سنت در آغاز قرن دوم، مقارن با دوران امامت امام باقر عليه السلام است . پيش از آن، فقه و حديث در جامعه مورد بي اعتنايي كامل قرار گرفته بود و بي خبري مردم زماني به اوج خود رسيد كه فتوحات اسلامي آغاز شد . در طول نيمه دوم قرن اول هجري، حتي مردم كيفيت اقامه نماز و حج را نيز نمي دانستند . 

اقدامات امام باقر عليه السلام
در برابر يك دوره خاموش فقه و حديث و خيزش علمي اهل سنت در مرحله بعد، امام باقر عليه السلام به دو كار عمده دست زد:

1 . ايجاد جنبش علمي شيعي در فقه، تفسير، حديث، اخلاق و … .

2 . تلاش براي زدودن تحريفهاي ناشي از اقدامات علمي اهل سنت . 

درخشش امام عليه السلام در هر دو جبهه احياي ارزشهاي نبوي، به گونه اي بود كه عبدالله بن عطاء مكي مي گفت: «ما رايت العلماء عند احد قط اصغر منهم عند ابي جعفر ولقد رايت الحكم بن عيينة مع جلالته في القوم بين يديه كانه صبي بين يدي معلمه;  علماء را در محضر هيچ كس كوچكتر از آنها در حضور ابوجعفر عليه السلام نديدم . حكم بن عيينه با تمام عظمت علمي اش در ميان مردم، در برابر او، مانند بچه اي مقابل معلم خود بود .»

و ابوزهره مي نويسد: «امام باقر عليه السلام وارث امام سجاد عليه السلام در امامت و هدايت مردم بود . از اينرو علماي تمام بلاد اسلامي از هر سو به محضر او مي شتافتند و كسي از مدينه ديدن نمي كرد، مگر اينكه به خدمت او شرفياب شده و از علوم بي پايانش بهره ها مي گرفت .» 

امام محمد باقر عليه السلام در شهر مدينه، در اول رجب سال 57 ه . ، روز جمعه يا سه شنبه ديده به جهان گشود .  او اولين فرزند در خاندان علوي بود كه از نسل دو امام (حسن و حسين عليهما السلام) متولد شد . پدرش امام سجاد عليه السلام و مادرش ام عبدالله (فاطمه) دختر امام حسن عليه السلام است .  نامش محمد و لقبش باقر، شاكر، هادي، امين، شبيه (مانند رسول خدا صلي الله عليه و آله) است .  كنيه آن حضرت ابوجعفر  بود . آن حضرت داراي دو همسر; ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابي بكر (مادر امام صادق عليه السلام و عبدالله بن محمد) و ام حكيم دختر اسيد بن ثقفي (مادر ابراهيم و عبدالله) بود و دو ام ولد هم داشت . علي، زينب و ام سلمه نام ديگر فرزندان آن حضرت است .  آن حضرت بعد از شهادت پدرش امام سجاد عليه السلام در سال 95 ه . ، كشتي هدايت امت را در ميان طوفانهاي حوادث راهبري كرد و به مدت 19 سال پيشوايي شيعيان را عهده دار شد . (محرم 95 تا ذي حجه 114)