نقل شده است كه رسول اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم)به يكي از اصحاب به نام ابن مسعود مي ‌فرمود : براي من قرآن بخوان. ابن مسعود با تعجّب مي ‌گفت: يا رسول الله من براي شما قرآن بخوانم؟! قلب مبارك شما مهبط وحي و فرودگاه قرآن است، ما همه از شما قرآن را آموخته‌ايم. مي ‌فرمود: آري درست است ولي من دوست دارم قرآن را از زبان ديگري بشنوم. در شنيدن اثري است كه در دانستن نيست. او قرآن مي خواند و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)گوش مي ‌داد و اشك مي‌ ريخت و عملاً نشان مي ‌داد كه در شنيدن مواعظ از زبان ديگران اثري هست كه در دانستن همان مطالب ، آن اثر نيست.بنابراين نبايد كسي بگويد من همه چيز مي ‌دانم و ديگر نيازي به نشستن در پاي منابر و مواعظ ندارم. خير، چنين نيست بلكه شنيدن تلاوت آيات قرآن و شنيدن مواعظ از زبان ديگران از عوامل مؤثّر در زدودن تيرگي از دل‌ها و جلا دادن به آيينه‌ي قلب‌هاست.(برگرفته از سخنان حضرت آیت الله سید محمد ضیاءآبادی )