تکلم بی واسطه حق تعالی با صدیقه کبری
«عن ابی عبد الله علیه السلام قال إذا کان یوم القیامة »؛وقتی روز قیامت می شود،خداوند اولین وآخرین را جمع می کند در «صعید واحد».در چنین جمعی ناگهان ندایی بلند می شود که همه تان،بدون استثناء،چشم ها را بپوشید.نه تنها چشم ها را بپوشید،بلکه به اولین وآخرین فرمان داده می شود «نکَّسوا رؤسکم»؛سر تعظیم فرود بیاورید! مگر چه خبر است؟مگر چه شده؟
«حتّی تجوز فاطمة علیها السلام بنت محمد صل الله علیه واله»؛تا اینکه فاطمه علیها السلام بنت محمد صل الله علیه وآله عبور کند.
بعد چه جور وارد می شود؟آن قدری که در این حدیث آمده چنین است:بر ناقه ای از بهشت،وهفتاد هزار ملک او را تشییع می کننند.و در موقف شریفی قرار می گیرد.بعد که در آن موقف قرار گرفت ،از ناقه بهشتی پیاده می شود.
بعد که پیاده شد ،قمیصی متلطّخ به دم را سر دست می گیرد.بعد به خدا چه می گوید؟!
من نمی توانم بگویم ،او به خدا چه می گوید!
اما آنچه که خدا به او می گوید…
این را به همه برسانید وبفهمید و به همه بفهمانید که ملاذی جز فاطمه زهرا نیست.پناهی جز صدیقه کبری علیها السلام نیست.
وقتی این کار را می کند دیگر ملکی وواسطه ای نیست؛خود خدا ،بلا واسطه،با صدیقه کبری تکلم می کند! من قِبَل الرَّب ندا می رسد.اما ندا چیست؟آنچه که محیّر العقول است،اینجاست.
در خانه اگر کس است ،یک حرف بس است.
ندایی که از خدا به او می رسد،این است:«یا فاطمة لک عندی الرِّضا»
خدا شرط کرده وملتزم می شود !به چه چیز ملتزم می شود؟
«لک عندی الرِّضا»؛برای تو نزد من است.اما چه نزد من است؟ «الرِّضا».
درسنامه تخصصی معارف فاطمی(برگرفته از بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی دامت برکاته)،ص47.
فاطمة بضعة منی
روز شهادت صدیقه کبری (علیها سلام)روزی است که امت اسلام باید دین خود را به خاتم انبیاء(صل الله علیه وآله وسلم) در حد مقدور ادا کند.
آن سیده نساء العالمین که مقامش در راه مباهله ،پشت سر خاتم وپیش روی امام امم بود،در عصمت از خطا وهوا به جایی رسید که رسول خدا (صل الله علیه وآله)فرمود:خداوند به غضب تو غضب می کند وبه رضای تو راضی می شود،چنین عصمت کبرایی باید چشم وچراغ اصحاب کساء هنگام مباهله ودعا ،وجمع منحصر به فرد نساینا در کلام خدا باشد.
ای بانوی «مومنه»
چه نیکو پدرت عبادت تو را برای ما به تصویر کشیده است.
دخترم فاطمه(علیها سلام)آن هنگام که در محراب عبادت در برابر پروردگارش می ایستد همچون نوری برای فرشتگان آسمان می درخشد،همانگونه که نور ستارگان برای اهل زمین درخشندگی دارند.درآن هنگام پروردگار بلند مرتبه به فرشتگانش می فرماید:
ای فرشتگانم،به بنده ام نظر کنید.او فاطمه (علیها سلام)بانو وسرور بندگانم است که در برابرم ایستاده؛اعضا وجوارحش از ترس من به لرزه افتاده وبا تمام وجود خویش مرا عبادت می کند.شما را شاهد می گیرم که شیعیان وی را از آتش ایمن گردانم.
با عبادت زندگیت را آغاز کردی؛با بندگیت خدا را از خود راضی نموده وبا شهادتت تا ابد به همگان نشان دادی که با دفاع از امام زمانت بزرگترین عبادت خدا را انجام دادی واز جان خود گذشتی وخود را فدای همسرت کردی.
ای عابد ترین بانوی عالم؛چه نیکو افتخاری است که در زمره شیعیانت باشم وتو را با این نام ها صدا بزنم:راکعه،ساجده،زاهده،عابده،قوّامه،صوّامه،مومنه،قانعه.
واکنون ای بانوی مسلمان!که تاج افتخار پیروی از پیامبر وامامان معصوم(علیهم السلام) را بر سر داری،سزاوار است که با اقتدا به آن مادر فضیلت ها در عبادت خداوند ودر آراستگی به زیور حجاب وعفاف و حیا زندگی همراه با بندگی تو رنگ وبویی از حیات بانوی بانوان بهشت را به خود بگیرد.
یاد مهدی (عج)تسلای حضرت زهراسلام الله علیها
یاد مهدی (عج)تسلای حضرت زهراسلام الله علیها
بنا بر روایات در مواردی یاد امام مهدی (عج)موجبات تسلی حضرت زهرا سلام الله علیها را فراهم می کند:
الف.هنگام شنیدن خبرشهادت امام حسین علیه السلام،همزمان با تولد امام حسین علیه السلام،به حضرت زهرا سلام الله علیها خبر داده می شود که فرزندش را شهید خواهند کرد.حضرت ناراحت می شوند اما خبر می آید که مهدی امت از ذریّه او خواهد بود واین خبر ایشان را خوشحال وآرام می کند.
امام صادق علیه السلام فرمودند:فاطمه سلام الله علیها نزد پیامبر آمدودید اشک از چشمان پیامبر صل الله علیه وآله جاری است.سوال کردند:علت گریه چیست؟فرمودند:جبرئیل به من خبر داد که امت من حسین علیه السلام را می کشند،فاطمه سلام الله علیها هم شروع به گریه وناله کرد واین سخن بر او سخت آمد؛تا اینکه پیامبرصل الله علیه وآله به ایشان خبر دادند که یکی از فرزندان حسین علیه السلام مالک امور گشته ،سپس او خوشحال وآرام شد.(بحار،ج44،ص233و234)
بخشی از خطبه حضرت زهرا (سلام الله علیها)
فَجَعَلَ اللَّهُ الْایمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشِّرْکِ، وَ الصَّلاةَ تَنْزیهاً لَکُمْ عَنِ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاةَ تَزْکِیَةً لِلنَّفْسِ وَ نِماءً فِی الرِّزْقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلْاِخْلاصِ، وَ الْحَجَّ تَشْییداً لِلدّینِ، وَ الْعَدْلَ تَنْسیقاً لِلْقُلُوبِ، وَ طاعَتَنا نِظاماً لِلْمِلَّةِ، وَ اِما مَتَنا اَماناً لِلْفُرْقَةِ، وَ الْجِهادَ عِزّاً لِلْاِسْلامِ، وَ الصَّبْرَ مَعُونَةً عَلَی اسْتیجابِ الْاَجْرِ
وَ الْاَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلِحَةً لِلْعامَّةِ، وَ بِرَّ الْوالِدَیْنِ وِقایَةً مِنَ السَّخَطِ، وَ صِلَةَ الْاَرْحامِ مَنْساءً فِی الْعُمْرِ وَ مَنْماةً لِلْعَدَدِ، وَ الْقِصاصَ حِقْناً لِلدِّماءِ، وَ الْوَفاءَ بِالنَّذْرِ تَعْریضاً لِلْمَغْفِرَةِ، وَ تَوْفِیَةَ الْمَکائیلِ وَ الْمَوازینِ تَغْییراً لِلْبَخْسِ
اَنْتُمْ عِبادَ اللَّهِ نُصُبُ اَمْرِهِ وَ نَهْیِهِ، وَ حَمَلَةُ دینِهِ وَ وَحْیِهِ، وَ اُمَناءُ اللَّهِ عَلى اَنْفُسِکُمْ، وَ بُلَغاؤُهُ اِلَى الْاُمَمِ، زَعیمُ حَقٍّ لَهُ
پس خداى بزرگ ایمان را براى پاک کردن شما از شرک، و نماز را براى پاک نمودن شما از تکبّر، و زکات را براى تزکیه نفس و افزایش روزى، و روزه را براى تثبیت اخلاص، و حج را براى استحکام دین، و عدالتورزى را براى التیام قلبها، و اطاعت ما خاندان را براى نظم یافتن ملتها، و امامتمان را براى رهایى از تفرقه، و جهاد را براى عزت اسلام، و صبر را براى کمک در بدست آوردن پاداش قرار داد
وَ النَّهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزیهاً عَنِ الرِّجْسِ، وَ اجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجاباً عَنِ اللَّعْنَةِ، وَ تَرْکَ السِّرْقَةِ ایجاباً لِلْعِصْمَةِ، وَ حَرَّمَ اللَّهُ الشِّرْکَ اِخْلاصاً لَهُ بِالرُّبوُبِیَّةِ. فَاتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُنَّ اِلاَّ وَ اَنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ اَطیعُوا اللَّهَ فیما اَمَرَکُمْ بِهِ وَ نَهاکُمْ عَنْهُ، فَاِنَّهُ اِنَّما یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ
و امر به معروف را براى مصلحت جامعه، و نیکى به پدر و مادر را براى رهایى از غضب الهى، و صله ارحام را براى طولانى شدن عمر و افزایش جمعیت، و قصاص را وسیله حفظ خونها، و وفاى به نذر را براى در معرض مغفرت الهى قرار گرفتن، و دقت در کیل و وزن را براى رفع کمفروشى مقرر فرمود
و نهى از شرابخوارى را براى پاکیزگى از زشتى، و حرمت نسبت ناروا دادن را براى عدم دورى از رحمت الهى، و ترک دزدى را براى پاکدامنى قرار داد، و شرک را حرام کرد تا در یگانهپرستى خالص شوند
پس آن گونه که شایسته است از خدا بترسید، و از دنیا نروید جز آنکه مسلمان باشید، و خدا را در آنچه بدان امر کرده و از آن بازداشته اطاعت نمائید، همانا فقط دانشمندان از خدا مىترسند