چه مصائبی بر امام زمان - عجل الله تعالی فرجه الشریف - که مالک همه ی کره ی زمین است و تمام امور به دست او انجام می گردد، وارد می شود، و آن حضرت در چه حالی است و ما در چه حالی؟ او در زندان است و خوشی و راحتی ندارد، و ما چه قدر از مطلب غافلیم و توجه نداریم!
کسانی که در خواب و بیداری تشرف حاصل نموده اند، از آن حضرت شنیده اند که فرموده است: برای تعجیل فرج من زیاد دعا کنید. خدا می داند تعداد این دعاها باید چه قدر باشد تا مصلحت ظهور فراهم آید. قطعا اگر کسانی در دعا جدی و راستگو باشند و به هم و ناراحتی اهل بیت - علیهم السلام -مهموم، و به سرور آنان مستبشر باشند، مبصراتی خواهند داشت و قطعا مثل ما چشم بسته نیستند. باید دعا را با شرایط آن کرد. و توبه از گناهان از جمله شرایط دعا است، چنان که فرموده اند:
دعا التائب مستجاب.
دعای شخصی که توبه کند، اجابت می گردد.
نه این که برای تعجیل فرج دعا کنیم و کارهایمان برای تبعید و تاجیل فرج آن حضرت باشد!
در محضر آیت الله بهجت - محمد حسین رخشاد

خانواده، اعم از شهری، روستایی و عشایری، در فرهنگ‌پذیر کردن کودک و هم‌نوایی وی با هنجارهای اجتماعی اهمیت ویژه‌ای دارد. جنبه‌های نهان شخصیت انسان ناشی از آموزش و پرورش دوران کودکی است و به دلیل آنکه سال‌های نخست زندگی انسان در محیط خانواده می‌گذرد و در این دوران پایه شخصیت او گذاشته می‌شود، می‌توان به اهمیت خانواده و اثر آن در پرورش فرد و قوای روحی و اخلاقی او پی برد.هم‌نوایی و سازگاری با هنجارهای جامعه و موازین اخلاقی، دو جنبه دارد: یکی ساده، سطحی، صوری و ظاهری است، و دیگری، ژرف، پیچیده و درونی است. نوع اول را جامعه‌پذیری و نوع دوم را فرهنگ‌پذیری می‌نامند. بدون شک، نهاد خانواده هم در فرهنگ‌پذیری افراد نقش بسزایی دارد و هم در جامعه‌پذیری. در اینجا، بیشتر مفهوم فرهنگ‌پذیری مورد نظر است؛ زیرا خانواده که اولین نهاد آموزشی و تربیتی به شمار می‌آید، روی کودکان، اثری ژرف، پیچیده و درونی می‌گذارد که این امر با فرهنگ‌پذیری بیشتر تناسب دارد. از این رو، سعی شده است تا بیشتر به مفهوم فرهنگ‌پذیری در خانواده بپردازیم.
فرهنگ‌پذیری جریانی است که فرد تمام زمینه‌های فرهنگی را می‌شناسد و آن را باور دارد و خود را با آن سازگار می‌سازد.فرهنگ‌پذیری یا پذیرش خاصه‌های فرهنگی، به دو شکل صورت می‌گیرد:

ادامه »

گذشته از تأثیر کار در آتیه سازی ، از جهت روان شناختی نیز تأثیرات مهمّی در بهداشت روان دارد از جمله:

الف ـ شادابی

ب ـ کار، تأمین روزی و آرامش

ج ـ کار و خودْارزش بخشی

ادامه »

 «بقیع»، مزرعه غم و کشتزار اندوه است. «مدینه»، همچنان مظلوم است و… «بقیع»، مظلومتر! «اهل بیت» همچنان غریبند، و..

این روزها کمتر انسان دلسوز ومتدینی را می توان یافت که از وضعیت حجاب خانمها در سطح خیابانها خصوصا در شهرهای بزرگ راضی باشد به تعبیر دیگر اگر نگوییم در این زمینه دچار عقب رفت شده ایم حداقل در جازده ایم ، در این زمینه علاوه بر رهبر معظم انقلاب علما و مراجع بزرگواره هم به صراحت راجع به این موضوع هشدارهای لازم را ارایه فرموده اند منتها باید دید که علل اصلی وفرعی آن چیست و چه عواملی دست به دست هم می دهند و به این معضل آزار دهنده دامن می زنند.؟
ابتداباید عنوان کنیم که اکثریت خانمها حتی آن دسته از بانوانی که در این زمینه دقت لازم را بخرج نمی دهند هیچ عنادی با مفهوم حجاب و ابعاد و جوانب ایمن کننده آن ندارند و تنها می توان تعداد اندکی از بدحجابان را عامد وعالم به کار خود دانست و حساب آنها را با اکثریت زنان و دختران خوب سرزمینمان جدا کرد . اما چرا جمعی از زنان و دختران جاهلانه و بدون غرضهای آنچنانی از حجاب کامل استنکاف دارند و در این زمینه خود را در معرض انواع آسیبهای روحی ، روانی و حتی جسمی قرار می دهند ، بنظر می رسد برخی از خواهران ما واقعا اشراف لازم نسبت به این آسیبها را ندارند یا دانایی و هوشیاریشان در این مورد خاص دچار نقصان شده است . متاسفانه کاملا روشن است که رواج استفاده از شبکه های ماهواره ایی به این مسئله دامن زده است و بواسطه همین موضوع وظیفه دستگاههای تبلیغی و رسانه ای مضاعف شده باید با تسلط به ظرایف این حوزه حساس کارها و برنامه های خویش را بطور کمی وکیفی افزایش دهند و یکی از جبهه های جنگ نرم را در همین زمینه تعریف نمایند . رواج مد گرایی در میان دختران و پسران که بعضا و بصورت نا خواسته از سوی رسانه ملی هم بدان بی توجهی می شود یکی از عوامل اصلی افزایش بد حجابی و صور رو به تزاید آن است ، گویی برخی از جوانان و نوجوانان ما چون با وقار ومتانت پیشین بیرون بیایند احساس تنهایی و انزوای در خیابان میکنند واحسا س عقبماندن از غافله می نمایند ، لذا ابتدا باید این فضا راشکست ، باید به جوانانمان ، به شعورشان و شخصیتشان ارج گذاشت و دقیقا از همین زاویه آنها را در برابر امواج مخرب بی موالاتی تحریک وتحریص کرد ، یک دختر جوان باید این احساس شخصیت را داشته باشد که تن و روح او افضل از آن است که اسیر هوسبازی برخی از مردان قرار گیرد ، او قبل از اینکه یک بانوباشد یک انسان است و همین کافی است که حرمت و شخصیت و اعتبارش بدون توجه به جنسیتش تعریف شود و حتی مورد توجه قرار گیرد ، دخترانمان باید نیک بدانند که در جامعه شاراتانهای بسیاری وجود دارند که حتی اگر به هنر و علم و تعهد خانمی توجه نشان می دهند هدف اصلیشان چیز دیگریست و زن را جز برای تمتع و جسمش نمی خواهند وقبول ندارند اگر صدا وسیمای ما بتواند این پدیده شوم و گسترده را به صورت ملموس و هنر مندانه نشان دهد مطمئنا حتی خانمهای غیر مذهبی هم در قبولش و ایمن ساختن خویش تردید نمی کنند ، این معنا که حجاب شخصیت پنهان و اصلی و انسانی زن را آزاد می کند وجسمش را از دسترسی بلهوسان دور می دارد یک معنای خواستنی و رویایی برای همه خانمهاست منتها ما نتوانسته ایم آنچنان که باید این معنا ی زیبارا به آنها بباورانیم . نکته بسیار مهم در شرایط کنونی آن است که دلسوزان جامعه باید تلاش کنند تا اصل موضوع حجاب به منازعات سیاسی کشیده نشود تا عده ای از بی اعتقادان به حجاب از بدحجابی بعنوان یک سوژه سیاسی سود نبرند . درست است که معدود بد حجابانی وجود دارند که عمدا و برای مقاصد سیاسی رخ از نقاب بر می کنند ولی اکثریت خانمهایی که دچار سهو در رعایت حجاب اسلامی هستند هیچ عنادی با اسلام وانقلاب ندارند و چه بسا اگر متوجه سوء استفا ده از نوع پوشش خود شوند حساسیت لازم را نسبت به آن بخرج خواهند داد . مخلص کلام اینکه دیگر زمان برخورد شعاری صرف با موضوع حجاب گذشته است و باید در طرحی جامع و همه جانبه همه ابعاد آن مورد بررسی قرار گرفته راههای رسیدن به یک وضعیت مطلوب کنکاش شود ودر عمل هم همه دستگاههای دولتی و عمومی بدان اهتمام ویژه کنند ” همه باید علل و عوامل و آسیبهای بدحجابی را بشناسند و نسبت به چگونگی مواجهه با آن آگاهی لازم را داشته باشند چرا که تنها طی یک دید کلی و علمی و همه جانبه است که می توان به مصلف معضلی به این بزرگی و حساسیت رفت.
بدحجابی یک بیماری است ! - جمعی از نویسندگان